یکی از اهداف محققین علوم اعصاب سعی در شناخت تغییرات سلول های عصبی در طول فرآیند یادگیری و شکل گیری حافظه است. یکی از تلاش های اصلی در این مسیر معطوف این امر است که مشخص شود، چگونه پروتئین های متفاوت بر روی ساختار و عملکرد یک تک سلول اثر می گذارند.
اما به مانند علم ژنتیک که روزی محدود به عدم توانایی شناخت ساختار DNA بوده است، این تلاش ها نیز، به عدم توانمندی در مکان یابی و تجسم انواع بسیار متفاوت پروتئین ها در یک سلول محدود شده اند.
روش های تصویر برداری کنونی تضاد و حساسیت موردنیاز جهت مشاهده پروتئین های متفاوت را فراهم نمی کنند. از طرف دیگر بهترین روش ها، زمان بر و گران قیمت می باشند و ممکن است تهیه مدل های مهندسی شده یک سال یا بیشتر به طول بیانجامد.
یک تیم تحقیقاتی اخیرا توانسته است روشی با نام SLENDER ابداع نماید که سرواژه “نشان گذاری پروتئین های درونی تک سلول به وسیله روش ترمیم معطوف به همسانی با استفاده از CRISPR/Cas9” می باشد.
با استفاده از این روش محققین توانسته اند پروتئین های متفاوت متعددی را با فلورسانس نشان گذاری نموده و مکان یابی پروتئین ها در مغز را که در گذشته امکان پذیر نبوده است، را به انجام برسانند.
