✅همه زنبورها، عسل تولید نمی‌کنند و اکثریت قریب به‌اتفاق ۲۰،۰۰۰ گونه زنبور بالاخانواده Apoidea در سراسر جهان، موجودات انفرادی هستند که معمولاً در زباله‌های کوچک در خاک یا شاخه‌های گیاهان زندگی می‌کنند. Naomi Pierce استاد بیولوژی دانشگاه هاروارد میگوید: “در گونه‌های خاص از زنبورهای خانواده halictidae ، برخی از جمعیت‌های انفرادی وجود دارد و برخی از آن‌ها اجتماعی هستند. این‌یک موضوع آزمایشی ایده آل است تا ما الگوهای اجتماعی و انفرادی را درک کنیم.”
?دانشمندان دانشگاه هاروارد، ملبورن، تل آویو و پرینستون در یک مطالعه اخیر منتشرشده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS)، کشف کردند که چگونه تفاوت‌های بین زندگی انفرادی و اجتماعی ممکن است اختلافات فیزیولوژیکی و شیمیایی بین هر نوع سیستم ارتباطی زنبور را در اختیار داشته باشد.
?نظریه‌ای وجود دارد مبنی‌براین‌که حشراتی که در گروه‌های اجتماعی زندگی می‌کنند باید خواسته‌های پیچیده‌تری را در شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی داشته باشند، درحالی‌که حشرات انفرادی دارای سیستم‌های ساده‌تر هستند. پس از جمع‌آوری و بررسی نمونه‌هایی از گونه‌های کانونی (Lasioglossum albipes، که جمعیت آن‌هم اجتماعی یا انفرادی است و همچنین نمایندگان ۳۶ گونه دیگر زنبورهای halictid که متفاوت از این‌که آیا آن‌ها اجتماعی یا انفرادی هستند)، دانشمندان کشف کردند که در زنبورهای halictid اجتماعی به‌طور قابل‌توجهی مقادیر بالاتری از گیرنده‌های حسی بر روی آنتن‌هایشان نسبت به زنبورهای halictid انفرادی وجود دارد. به همین ترتیب، مواد شیمیایی تولیدشده برای برقراری ارتباط متفاوت بودند.
?گام بعدی مطالعه تفاوت پایه ژنتیکی بین فرم‌های انفرادی و اجتماعی از این زنبور، نحوه تأثیر آن‌ها بر محیط‌زیست، مقایسه انواع مختلف از واکنش باکتری‌ها در دستگاه گوارش آن‌ها و نحوه ترکیب این میکروبیوتا که ممکن است روی میزبان تأثیر بگذارند، است. Pierce میگوید: این نوع کار علمی دقیق، ارزش تاریخ طبیعی را تقویت می‌کند. تاریخ طبیعی منحصربه‌فرد این گروه زنبورها واقعاً مهم بود، و با توجه به آن، ما توانستیم سؤالاتی را که بیشتر از این‌ها درگیر می‌شد، بپرسیم.
?مترجم: الهام بیایان‌گرد
☑️عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
