جمعی از محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، به چگونگی زنده ماندن سلول‌های بنیادی سرطانی کبدی پی بردند. این دستاورد می‌تواند درنهایت منجر به یافتن راه‌های درمانی جدیدی برای سرطان کبد شود، سرطانی که میزان ابتلا به آن در حال افزایش است. یافته‌های این مطالعه می‌تواند برای درمان سایر سرطان‌ها هم راه‌گشا باشد.
سرطان کبد، بیماری صعب العلاجی است و غالب مبتلایان به آن در عرض ۵ سال می‌میرند. سلول‌های بنیادی سرطانی کبدی مانند بذرهای سرطان هستند که بدون آن‌ها، تومورهای آن‌ها، تومورهای سرطانی چروک می‌شوند و درنهایت از بین می‌روند.
این سرطان به غالب روش‌های درمانی مقاوم است. تنها ۳ دارو وجود دارد که قادر است تومورهای کبدی را کوچک کند اما تومورها به‌سرعت نسبت به درمان مقاومت پیدا می‌کنند.
جکعی از پژوهشگران دریافتند که میتوفاژی _برداشت میتوکندری‌های آسیب‌دیده_ می‌تواند به‌عنوان یک هدف درمانی درنظرگرفته‌شود. میتوفاژی می‌تواند سبب تکثیر تومورها شود. به این علت که یک سرکوب کننده توموری به‌نام پروتئین p53 در اتصال با میتوکندری است. به عبارتی، برداشت میتوکندری، سبب ازبین رفتن توانایی طبیعی بدن در حذف تومورها می‌شود. پس حذف میتوکندری‌ها منجر به تولید بیشتر سلول‌های بنیادی سرطانی می‌شود.
می‌توان نتیجه گرفت که اگر این پروسه پاک‌سازی سلول، موقتاً حذف شود، تعداد سلول‌های بنیادی سرطانی کاهش خواهد یافت. بدون وجود این بذرهای سرطانی، تومورها کاهش می‌یابند و سرانجام ازبین می‌روند.
اکنون که به پروسه مولکولی این فرایند دست یافتیم، می‌توانیم این مسیر را هدف قرار دهیم تا تولید سلول‌های بنیادی سرطانی را متوقف کنیم.
- مترجم: فرزانه صائبی راد
عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
