✅دانشمندان با ساخت یک مولکول سنتتیک، توانسته‌اند سلول‌های پایدار آلوده به HIV را ابتدا فعال‌سازی نموده و سپس از بین ببرند. ماده جدید، قابلیت مناسبی را به عنوان یک درمان بالقوه برای رهایی از آلودگی‌های HIV خفته نشان می‌دهد.
?بر اساس پژوهشی که در نشریه PLOS Pathogens منتشر شده، دانشمندان یک مولکول سنتتیک را طراحی کرده‌اند که می‌تواند ویروس خفته بیماری ایدز یا HIV را مجدداً فعال کرده و به مرگ برخی از سلول‌های آلوده به این ویروس منجر شود.
?برای درمان HIV چالش‌های مختلفی وجود دارد. در حالی که درمان‌های ضدویروسی می‌توانند به جلوگیری از پیشرفت این بیماری کمک کنند، ولی ویروس می‌تواند در بسیاری از سلول‌ها برای سالیان مدیدی به صورت خفته باقی بماند، بنابراین فرد آلوده باید به طوری هوشیارانه برای بقیه عمر خود تحت ادامه درمان باشد.
?مطالعات پیشین، راه‌های بالقوه‌ای را برای از بین بردن سلول‌های آلوده خفته کشف کرده بودند. این روش‌ها اغلب باعث تحریک سلول‌های فوق برای تولید برخی ذرات ویروسی می‌شدند که از آن به عنوان «ضربه» یاد می‌شود و به دنبال آن، سیستم ایمنی بدن یا خود ویروس باعث کشته شدن سلول می‌گردید.
?حالا اما یک مولکول به نام «برایواستاتین ۱» کشف شده که قادر است هر دو فعالیت را خود به تنهایی به عهده بگیرد. اما از آن جایی که این مولکول از نوعی جانور دریایی با نام علمی «بوگولا نریتینا» به دست می‌آید، تهیه آن، امری پرهزینه است.
?برای مقابله با این چالش، متیو مارسدن و جروم زاک از UCLA و گروه وندر از دانشگاه استنفورد، مولکول‌های سنتتیکی را که قادر به تقلید از فعالیت برایواستاتین ۱ هستند، طراحی و تولید نموده‌اند که حتی می‌توانند عملکردی بهتر از آن داشته باشند.
?در مطالعه جدید گروه، مولکول SUW133، که یکی از آنالوگ‌های سنتزی امیدبخش برای برایواستاتین است، مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته است.
?محققان در ابتدا نشان دادند که SUW133 مانند برایواستاتین ۱ قادر به فعال کردن عفونت HIV پنهان‌شده در سلول‌های آلوده‌ای است که از بیماران جداسازی شده بود. این محققین سپس SUW133 را در نوعی از موش‌های آزمایشگاهی که معمولاً برای تحقیقات HIV استفاده می‌شوند و سیستم ایمنی بدن آن‌ها به نحوی تغییر داده شده تا مشابه انسان باشد، مورد آزمایش قرار دادند.
?تجزیه‌وتحلیل مولکولی نشان داد که SUW133 باعث تحریک تولید پروتئین در ویروس خفته HIV در سلول‌های آلوده موش‌ها می‌شود و در ۲۴ ساعت پس از آن، یک‌چهارم از سلول‌های فوق را از میان می‌برد.
?همچنین طبق مشاهدات انجام‌شده، بدن موش‌های فوق مقاومت بهتری به SUW133 نسبت به خود برایواستاتین ۱ از خود نشان می‌دهد. نتایج این پژوهش، پتانسیل بالای مولکول سنتتیک SUW133 را برای ایجاد ضربه اولیه و سپس کشتن سلول‌های آلوده به HIV نشان می‌دهد.
?با این حال محققین اشاره نموده‌اند که برای درک بهتر این پتانسیل و پاسخ به سؤالات گوناگون در خصوص آن به تحقیقات بیشتری نیاز است. سوالاتی نظیر این‌که آیا می‌توان درصد بیشتری از سلول‌های آلوده را در طول دوره‌های طولانی‌تر استفاده از این ماده و یا با تکرار دوز از بین برد؟ آیا اثرات مشابه با آن چه در موش‌ها مشاهده شده، در انسان هم دیده می‌شود و بالاخره این‌که استفاده از SUW133 در طولانی‌مدت، دارای چه اثراتی است؟
?ترجمه و بازنویسی: محمدرضا دلفیه
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
