سهم مهندسی ژنوم در توسعه پایدار

✅ اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد چالشهای مهمی را جهت توسعهی رفاه بشری تعیین میکنند. برای دستیابی به تعدادی از این اهداف، از جمله تولید ترکیبات با ارزش افزوده، بهبود تعادل اقتصادی و اکولوژیکی فرایندهای تولید، جلوگیری از تغییرات اقلیمی و حفاظت از اکوسیستمها، استفاده از «باکتریهای مهندسی شده» میتواند سهم ارزشمندی داشته باشد.
در واقع، امروزه ما به تمام تکنیکهای مولکولی و ابزار مهندسی ژنوم جهت ساخت انواع مسیرهای سنتزی، و حتی کل موجودات به صورت مصنوعی، دسترسی داریم. به علاوه، میتوانیم تاثیر اختصاصی و کلی بر فعالیت سلولی را زمانی که مسیرهای اصلاح شده یا هترولوژیکی وارد شدهاند، بررسی کنیم. بنابراین، انتظار میرود که استفاده از روشهای مهندسی ژنوم سهم عمدهای در دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد داشته باشد.
به عنوان مثالی از مزیت به کارگیری باکتریها، میتوان به تولید ریبوفلاوین (ویتامین B2) اشاره کرد که تولید آن در Ashbya gossypii نسبت به تولید شیمیایی این ماده، هزینههای حفاظت محیطی را تا ۴۳ درصد و میزان تولید CO2 را تا ۳۰ درصد کاهش میدهد.
میکروارگانیسمهای تغییر یافته در تصفیهی پسابها نیز میتواند بسیار کاربردی باشند. مثلاً استونیتریل مادهای در پسابهای صنعتی است که محلول در آب بوده و میتواند با تبدیل شدن به هیدروژن سیانید، برای انسان و حیوانات بسیار سمی باشد. اخیراً گونهای از Bacillus subtilis کشف شده است که به استونیتیل مقاوم است و حتی میتواند آن را از بین ببرد.
?آمادهسازی: مرضیه عزیزی
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن