شناسایی نشانگرهای RNA ریتمهای غیر طبیعی قلب

✅ محققان چهار مولکول microRNA در جریان خون آشکار کردند که میتوانند شروع فیبریلاسیون دهلیزی را پیشبینی نماید.
? فیبریلاسیون دهلیزی که از آن به اختصار AF نام برده میشود حالت قلبی است که منجر به ضربان قلب نامنظم و اغلب سریع میشود. در این حالت خطر بروز سکتههای مغزی، نارسایی قلبی و حتی زوال عقل افزایش مییابد. اگرچه AF در ارتباط با سن، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات دریچهای قلب و … است، با این حال در حدود ۳۰ درصد این بیماران تا زمانی که دچار سکته مغزی شوند هیچ علائمی مشاهده نمیشود . بنابراین، ابزارها و روشهای شناسایی یا پیشبینی فیبریلاسیون دهلیزی با هدف شروع درمان و اتخاذ رویکرد پیشگیرانه بسیار مطلوب است.
? عوامل متعددی در زمینه حفظ پیشرفت AF نقش دارند که از آن جمله میتوان به التهاب، اختلالات الکتریکی، تغییرات ساختاری در حفرات بالایی قلب (دهلیزها) اشاره نمود. به علاوه، چندین توالی کوتاه متفاوت RNA که microRNA نامیده میشوند به بیماریشناسی (پاتولوژی) AF مرتبط شده است. microRNA ها بیان ژنها را پس از مرحله رونویسی کنترل میکنند، و از این رو به دلیل پایداری در جریان خون به عنوان مارکرهای محتمل در برخی بیماریهای قلبی-عروقی پیشنهاد میشوند.
? در این راستا، گروهی از محققان از طریق مقایسه بیان microRNA ها در بیماران AF و کنترلهای سالم، و موشهای کنترل و موشهای دارای ریتم قلبی غیر طبیعی مشابه با AF به این موضوع پرداختهاند. آنها نشان دادند که چهار miRNA ای که در گذشته تصور میشد که با AF در ارتباط نیستند، به طور قابل توجهی در سرم بیماران AF و موشهای بیمار فراتنظیم شده است، که این موضوع مبین کاربرد بالقوه آنها به عنوان بیومارکرهای این بیماری است. در ابتدا، از سرم انسان و بافت دهلیز موش به ترتیب برای ۷۳۳ و ۶۷۲ miRNA غربالگری شد، که در نهایت با حذف برخی miRNA های غیر قابل تشخیص و غیر اختصاصی این تعداد به چهار کاهش یافته و تمرکز تنها بر روی اندازهگیری بیان این چهار مورد صورت گرفت .
? بررسیهای آماری توانایی تشخیص نشان داد کهmi-214-3P ،که درالتهاب دخالت دارد، و mi-342-5P بالاترین دقت را به عنوان بیومارکرهای جداگانه در پیشبینی AF دارد، با این حال آنالیزهای ترکیبی برای تمامی چهار miRNA اندکی این دقت را بهبود داد. افزایش بیان دو miRNA یکسان در زیر مجموعهای از بیماران AF قطع شونده-متناوب و زیر مجموعه دیگری با AF مزمن مشاهده شد. افزایش هر دو موارد در مقایسه با گروههای کنترل سالم با سن یکسان و کنترلهای سالم جوان، پیشنهاد دهنده این موضوع است که احتمالاً این miRNA ها این بیماری را صرف نظر از سن افراد پیشبینی میکنند. با این حال محققان مطالعات تکمیلی و بیشتری در جهت تعیین نقش کاربردی miRNA های شناخته شده با توجه به بیماری AF پیشنهاد میکنند.
?ترجمه: مهسا جلیلی منش
☑لینک خبر
☑لینک مقاله
☑عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑عضویت در کانال زیست فن