طبقهبندی جدید سرطان

✅ دانشمندان با مطالعه نزدیک به ۱۰۰۰۰ نمونه تومور، به جستوجوی شباهتهای بین سرطانها پرداختند که این شباهتها برپایه تغییرات ژنی آنها و تغییراتی که درنحوه بیان آنها وجود دارد میباشد. این مطالعه که تا امروز گستردهترین مطالعه در نوع خود میباشد، بهدنبال دستهبندی جدیدی از تومورهای انسانی است.
محققان بیش از ده سال پیش اعلام کردند که سرطان یک بیماری ساده نیست و تعداد زیادی سرطان با انواع مختلف میتواند حتی در یک موقعیت یکسان آناتومی مانند بافت سینه، کبد و یا کولون شکل گیرد. این مطالعه نشان میدهد که برخی سرطانها بسیار شبیه یکدیگر هستند که منشأ آنها از یک سلول مبدأ یکسان است، هرچند که بافت مبدأ متفاوت است.
دکتر Hoadley میگوید: «تاکنون محل تومور تعیین میکرد که برای درمان سرطان از چه روشی استفاده شود. این مطالعه درک بهتری از ارتباط بین تومورهای مختلف را ایجاد کرد. اگر تومورهای موجود در یک اندام، ازنظر ژنتیکی متفاوت باشند، مجبوریم در درمان آنها تجدیدنظر کنیم». این پروژه با این هدف صورت گرفت که درک بهتری از تغییرات ژنومیک در سرطان حاصل شود و درنهایت به پیشرفتی در زمینه پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان بیانجامد.
تیم دکتر Hoadley بهعنوان بخشی از مطالعات پایانی، تغییرات ژنتیکی، اپیژنتیکی و پروتئومیک را در ۳۳ سرطان مختلف آنالیز کردند. آنها دریافتند که برخی سرطانها را میتوان براساس اینکه تومورشان نشأت گرفته از چه نوع سلولی است در یک گروه قرار داد. برای مثال، سلولهای سرطانی squamouse مربوط به سرطانهای سر و گردن، ریه، مثانه، گردنه رحم و مری، شباهتهای ملکولی بسیاری با یکدیگر دارند و در یک گروه قرار میگیرند. برخی براساس موقعیت آناتومیکشان تعیین میشوند. دیگر سرطانها که مربوط به یک سیستم اندامی هستند مانند سرطانهای معده، کولون و رکتال نیز شباهتهای ملکولی را بروز دادند. برخی از اندامها مانند کلیه، زیرمجموعه ملکولی گستردهای دارند.
به گفته یکی از محققان این مطالعه، این دستهبندی جدید ملکولی، کمک شایانی در بالین خواهد کرد، درحالیکه تا پیش از این، از روشهای درمانی یکسانی در تومورهای مختلف استفاده میشد. از این یافتهها در درمان نیز میتوان بهره برد. درواقع این مطالعه فهرستی از تغییراتی که در انواع مختلف سرطان رخ میدهد را ارائه داد که بااستفاده از این فهرست میتوان روش درمانی مناسب را در بیماران پیشبینی کرد.
مترجم: فرزانه صائبی راد
☑عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی