شناسایی دو ژن مرتبط با عفونت‌های مرگبار استرپتوکوکوس
✅ باکتری‌های استرپتوکوکوس گروه A سبب بسیاری از بیماری‌ها همچون گلودرد، ذات‌الریه، سندرم شوک توکسیک و روماتیسم قلبی می‌شوند. عفونت‌های تهدید‌کننده معمولاً زمانی واقع می‌شوند که باکتری‌ها به سطوح زیرین پوست، گلو و بافت‌های سطحی نفوذ می‌کنند. بر اساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۵ منتشر شد سالانه نیم میلیون مورد از مرگ‌ومیر در جهان به استرپتوکوکوس‌های گروه A مربوط می‌شود.
? این باکتری‌ها می‌توانند در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت باعث نابودی کامل عضوی از بدن شوند. محققین دو ژن را در رابطه با عفونت‌های تهاجمی استرپتوکوکوس‌های گروه A در موش‌ها شناسایی کردند. این ژن‌ها با نام‌های scfA و scfB نام‌گذاری شدند. تاکنون هیچ نوع واکسن و روش مؤثری برای کنترل استرپتوکوکوس‌های گروه A و عفونت‌های تهاجمی ناشی از آن‌ها شناسایی نشده است. scfA و scfB بعد از تعیین توالی ترانسپوزون بر روی کل ژنوم استرپتوکوکوس‌های گروه A شناخته شدند.
? تهاجم‌های زیر جلدی برای باکتری‌های استرپتوکوکوس گروه A خیلی رایج نیست و باید ژن‌هایی در باکتری‌ها باشند که تهاجم زیر جلدی را موجب شوند؛ به همین دلیل دانشمندان نظریه حضور ترانسپوزون‌ها و موتانت‌های مرتبط با آن‌ها را مطرح کردند و آزمایش‌های متعددی را در این زمینه بر روی موش‌ها انجام دادند.
? ۲۷۳ ژن که به‌طور بالقوه توانایی ایجاد عفونت زیر جلدی را داشتند بررسی شدند که دو ژن scfA و scfB انتخاب شدند این دو ژن، کد کننده پروتئین‌های غشای سلولی باکتری‌ها هستند. از آنجایی که باکتری‌های پاتوژن توکسین‌های خود را علیه میزبان از طریق غشا آزاد می‌کنند بنابراین غشاها مکان خوبی برای ایجاد عفونت به حساب می‌آیند. مطالعات بیشتر مشخص کرد که عدم حضور ژن‌های scfA و scfB موجب ناتوانی باکتری در انتقال به نواحی زیر جلدی مثل خون و دیگر ارگان‌ها می‌شود؛ بنابراین این دو ژن مهم‌ترین عوامل انتقال عفونت و مناسب‌ترین هدف درمانی به شمار می‌روند.
? تلاش‌های آینده در جهت شناسایی عوامل ژنتیکی دخیل در عفونت‌هاست که به همین منظور مطالعات گسترده‌ای بر روی حیوانات مدل دیگر در دست انجام است. راه دیگر برای مقابله با عفونت‌های استرپتوکوکوسی آغاز به فرموله کردن واکسن علیه آن‌هاست.
?ترجمه: زمزم جوادی
☑ لینک خبر
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
