عوامل مؤثر در ابتلا به بیماری اختلال دوقطبی

جهش در ژن ANT1 ممکن است خطر ابتلا به اختلال دو قطبی را از طریق فعل و انفعالات پیچیده بین سروتونین و سیگنالهای میتوکندری در مغز افزایش دهد. این دو عامل بهطور جداگانه در اختلال دو قطبی دخالت دارند اما ارتباط بین سطوح نورونهای سروتونین و اختلال عملکرد میتوکندری مشخص نشدهاست. به گزارش محققان در مرکز علوم مغزی RIKEN اختلال عملکرد میتوکندری بر روی فعالیت نورونهای سروتونرژیک در موشهای مبتلابه جهشهای ANT1 تأثیر میگذارد.
میتوکندریها اندامهای حیاتی هستند که انتقال انرژی برای سلولها را بر عهدهدارند. تقریباً ۲۰٪ بیماران مبتلا به بیماریهای میتوکندریایی دارای اختلال دوقطبی هستند که یک بیماری مهم روانپزشکی است و در مبتلایان به جنون و افسردگی دیده میشود. از سوی دیگر به نظر میرسد تغییر عملکرد سروتونین در اختلال دوقطبی دخالت داشته باشد، زیرا داروهایی که میزان سروتونین را هدف قرار میدهند در بهبود شرایط این بیماران تأثیر دارند. تحقیقات محققان ژاپنی نشان میدهد که اختلال عملکرد میتوکندری میتواند روی فعالیت نورونهای سروتونرژیک که در بیماری اختلال دوقطبی نقش دارند را تغییر دهد و این برای اولین بار است که به ارتباط این دو عامل پی برده شده است”.
این مطالعه با شناسایی جهش ژنهای ANT1 در بیماران مبتلابه اختلال دوقطبی آغاز شد. محققان مغز موشهایی که فاقد ژن ANT1 بودند را موردبررسی قرار داده و آنها را با موشهای جهش نیافته مورد مقایسه قراردادند، میتوکندریها در این موشهای ناتوان نمیتوانستند کلسیم را حفظ کنند و منافذ leakier نداشتند. درطی آزمایشات موشهای دارای جهش ANT1 تغییرات رفتاری آنی کمتری نشان میدادند و مطابق با این رخداد مغز این موشها با افزایش انتقالات سروتونین همراه بود. بالا رفتن سطح سروتونرژیک احتمالاً نتیجهی یک سری تغییرات متمادی است که با از دست دادن ژن ANT1 و درنتیجه اختلال میتوکندری همراه است. فعالیت فزاینده سروتونرژیک ممکن است موجب اختلال بیشتر میتوکندری در یک چرخه معیوب شود.
عصبهای سروتونرژیک دارای شرایط وخیم در ناحیهای از مغز به نام هسته raphe خلفی دیده میشود که این ناحیه از مغز در بیماری پارکینسون نیز تأثیرگذاراست. پارکینسون یکی دیگر از بیماریهایی است که ریشه در اختلال عملکرد میتوکندری دارد. جهش ANT1 باعث اختلال دوقطبی نمیشود، اما خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد. درمانهای امروزی اختلال دوقطبی از طریق داروهایی است که تغییرات سروتونرژیک را موردحمله قرار میدهند. نتیجه این تحقیق این است که درمانهای نوظهور برای اختلالات مربوط به میتوکندری، در آینده میتوانند روشهای درمانی بهتری برای بیماری اختلال دوقطبی باشند.
☑ لینک خبر
☑ ترجمه مقاله