فناوری ریزجلبک اگر به‌درستی مدیریت شود، می‌تواند سهم به‌سزایی در حل مسائل مربوط به آب، غذا و انرژی داشته باشد. از آن‌جا که این فناوری، نیاز به مراقبت ویژه برای کاشت و برداشت دارد، استفاده‌ی همزمان از غشاء می‌تواند تأثیر خوبی بر کاهش هزینه‌ها داشته باشد.
البته همواره یکی از مشکلات استفاده از فناوری غشایی، مسئله‌‌ی گرفتگی غشاء بوده است. محققینی از دانشگاه‌های مالزی و امارات‌متحده‌‌ی‌عربی، موفق به ساخت غشاء نایلون ۶ و ۶ نانوفیبر (NFM) شدند و ویژگی‌های آن را برای فیلتراسیون کلرلا ولگاریس (Chlorella Vulgaris) با غشاء فاز معکوس پلی‌وینیل‌دی‌ان‌فلوئورید (PVDF PIM) مقایسه کردند.
نتایج نشان می‌دهد که نایلون ۶ و ۶ NFM بسیار آب‌دوست است و اندازه‌ی منافذ آن بزرگتر است (۰.۲۲ میکرون در مقابل ۰.۱۸ میکرون برای PVDF PIM) و دانسیته‌ی سطحی منافذ آن نیز بیشتر است؛ یعنی در سطح یکسان تعداد منفذ بیشتری دارد (۲۳ منفذ در هر میکرومتر مربع در مقابل ۱۸ منفذ) که مجموعه‌ی این عوامل باعث عملکرد بهتر غشاء (۱۰۱۸ لیتر بر مترمربع.ساعت.بار در مقابل ۴۹۳) و مقاومت بیشتر آن در برابر گرفتگی می‌شود.
هم‌چنین این مزایا کمک می‌کند تا غشاء PVDF PIM برای فیلتراسیون بهتر عمل کند و نفوذپذیری آن در شرایط پایا بیشتر باشد (۲۸۶ در مقابل ۱۲۰ لیتر بر مترمربع.ساعت.بار) و زیست‌توده بیشتری نیز باقی بماند. علاوه‌براین، بر خلاف PVDF PIM، اعمال چرخه‌های استراحت یا آرام‌سازی برای مدت طولانی‌تر، باعث بهبود عملکرد NFM می‌شود.
یافته‌های کلی حاکی از آن است که نایلون ۶ و ۶ NFM نسبت به PVDF PIM مزایای بیشتری دارد. این مزایا باعث کاهش سطح غشاء مورد نیاز و نیاز کمتر به هوادهی به وسیله‌ی افزایش جریان و کاهش هوادهی می‌شود. با این وجود، توسعه‌ی نایلون ۶ و ۶ NFM با در نظر گرفتن خواص ذاتی آن، قدرت مکانیکی و شرایط عملیاتی امری ضروری است که نتیجه‌ی آن می‌تواند این غشاء را به‌عنوان یک غشاء با گرفتگی کم برای فیلتراسیون ریزجلبک مطرح کند.
