محصولات بتنی زیست محیطی با استفاده از فناوری انجماد، برای حفاظت و طولانی‌تر کردن عمر بتن‌های موجود و جدید استفاده می‌شوند. محصولات بتنی زیست محیطی یک راه‌اندازی مبتنی بر نوآوری purdue هستند که با سرمایه‌گذاری توسط دانشگاه پوردو حمایت می‌شود. از فناوری انجماد برای محافظت و افزایش طول عمر بتن جدید و موجود استفاده می‌کنند تا باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های تعمیر و نگهداری جاده‌ها شوند.
یکی از اعضای تیم تحقیقاتی بیان می‌کند که: “محصول ما متفاوت از محصولات سنتی است و در واقع برای ایجاد یک سد در برابر آب بسیار مقاوم است. این باعث می‌شود که ماده نسبت به ترک و آسیب بیشتر مقاوم باشد، به علاوه آن یک فیلم شیمیایی آسیب‌پذیر را روی سطح جاده ایجاد نمی‌کند که می‌تواند منجر به مسائل بیشتر شود.”
این پروژه توسط اتحادیه سویا هند حمایت می‌شود و محصولات بتنی محیطی به طور فنی از مشتریان و مجوزهای ثبت اختراع برای به دست آوردن پذیرش تجاری پشتیبانی می‌کند. انجمن مهندسان عمران امریکا گزارش می‌دهد که در حدود یک تا پنج مایل آسفالت بزرگراه در امریکا در شرایط بدی قرار دارد. ایمبروک گفت: “این ماده بر پایه زیستی از روغن سویا گرفته می‌شود و برای کنترل کردن و اعمال کردن ایمن است. ویژگی‌های فیزیکی آن نیز امکان سازگار شدن با استفاده‌های بالقوه دیگر از جمله ترکیب رنگ و بسته‌بندی را نیز ممکن می‌سازند، هم‌چنین یک جایگزین مناسب برای مواد بتنی معمولی است.”
ماده تولید شده از روغن سویا برای انواع برنامه‌های کاربردی مورد آزمایش قرار می‌گیرد. ایمبروک گفت: “می‌توان آن را در هر قطعه از بتن در معرض آب، در پیاده‌روها و لوله‌ها مورد آزمایش و استفاده قرار داد.” بنیاد تحقیقاتی پوردو یک بنیاد خصوصی و غیرانتفاعی است که برای پیشبرد مأموریت دانشگاه پوردو ایجاد شده است. این بنیاد در سال ۱۹۳۰ تأسیس شد و اعتبارها، بودجه‌ها و کمک‌‌های مالی بسیاری را به دست آورد و فعالیت‌های کارآفرینی را ترویج می‌دهد.
یکی از راه‌های زیستی دیگر تولید نوع جدیدی از بتن با استفاده از گرافن است که نه تنها بسیار قدرتمندتر از بتن‌های معمولی است، بلکه در برابر آب هم کاملاً مقاوم و نفوذناپذیر بوده و سازگاری زیادی با محیط زیست نیز دارد. برای تولید این بتن از روش جدیدی برای معلق کردن دانه های گرافن در آب استفاده شده و سپس این آب را با دیگر اجزای عادی تشکیل دهنده بتن مانند سیمان ترکیب کردند. کل این فرایند با هزینه کم و در مقیاس صنعتی قابل اجرا است.
قدرت و استحکام این بتن در مقایسه با بتن‌های معمولی ۱۴۶ درصد بیشتر بوده و استحکام خمشی آن هم ۷۹.۵ درصد بیشتر از بتن‌های عادی است. مقاومت بتن یاد شده در برابر نفوذ آب نیز ۴۰۰ درصد بیشتر است. کاربرد گرافن در تولید این بتن باعث کاهش ۵۰ درصدی استفاده از برخی مواد نه چندان دوست‌دار محیط زیست مانند سیمان می‌شود که نتیجه آن کاهش تصاعد گاز کربن‌دی‌اکسید به میزان ۴۴۶ کیلوگرم در هر تن است.
☑ منبع خبر
