فیبرومیالژی و ورزش مقاومتی پیش از این، یک تلفیق غیرممکن به‌حساب می‌آمدند. طبق مطالعات انجام شده در کشور سوئد، با پروتکل‌های حمایتی مناسب و برنامه ورزشی کنترل شده، بیماران از این پس می‌توانند به درجات قابل قبولی از بهبودی دست‌یابند. اگر هدف این بیماران که جامعه آماری آن را عمدتاً خانم‌ها تشکیل می‌دهند، افزایش قدرت بدنی باشد، نه‌تنها نباید از ورزش بترسند بلکه می‌بایست آن را به‌شیوه صحیحی انجام دهند.
طبق گفته دکتر Larsson: «این نظریه که این افراد به واسطه ورزش مقاومتی درد زیادی را تجربه می‌کنند، امروزه کاملاً مردود است.» این پزشک طی مطالعه خود ۱۳۰ زن در طیف سنی ۲۰ تا ۶۵ سال را که به فیبرومیالژیا مبتلا بودند را مورد بررسی قرار داد. از هر ۱۰ نفر از مبتلایان به این بیماری ۹ نفر آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند. ازجمله علائم این اختلال می‌توان به دردعضلانی در سطح گسترده، افزایش حساسیت به درد، خستگی، کاهش ظرفیت فیزیکی بدن و بروز محدودیت در فعالیت‌های روزمره اشاره کرد.
نیمی از افراد مورد مطالعه به‌طور تصادفی برای برنامه منحصربه فرد مربوط به ورزش مقاومتی انتخاب شدند. برای بقیه افراد تحت عنوان گروه کنترل از تکنیک‌های قدیمی استفاده شد. تمرین‌های ورزشی و یادگیری آن‌ها به‌مدت ۱۵ هفته با وقفه هر دوهفته یک‌بار به‌طول انجامید. محققان دراین مطالعه با ۴۰ درصد ماکزیمم قدرت، شروع کرده و برای ۳تا۴ هفته (قبل از افزایش تا ۶۰ درصد) در همین سطح باقی مانند.
بیش از ۶ نفر از هر ۱۰ نفر توانستند به ۸۰ درصد، یک نفر از هر ۱۰ نفر به ۶۰ درصد و سایرین به میزان کم‌تری از ماکزیمم قدرت خود در طی این تمرینات دست‌یابند. ۵ نفر در طی تحقیق به‌دلیل درد شدید خواهان انصراف از ادامه هم‌کاری شدند. در سطح گروهی، محققان شاهد بهبود بسیار چشم‌گیری بودند. زنان شرکت‌کننده در این مطالعه پس از پایان تمرینات دارای حس بهتر، قدرت عضلانی بیشتر، درد کم‌تر، ظرفیت تحمل درد بیشتر بوده و در کل کیفیت زندگی آن‌ها بسیار افزایش یافته‌بود.
این درحالی است‌که برخی از زنان به‌دلیل عدم کنترل صحیح تمرینات، شرایط جسمی آن‌ها وخیم‌تر شده‌بود. در گروه کنترل نیز بهبودهایی نظیر کاهش تانسیون عضلانی در بازوها و شانه‌ها وجود داشت اما در مقایسه با گروه اصلی بهبود قابل‌ملاحظه‌ای حاصل نشده‌بود. یافته‌های دیگری حاکی از آن است که ورزش مقاومتی در زنان می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی نظیر میزان درد و ترس از حرکت قبل و حین فعالیت قرار گیرد.
