در پژوهشی جدید از یک پروتئین چسبناک به نام فیبرونکتین پرده برداشته شده است که فعالیت استروژن را در سلول‌های سرطانی پستان افزایش می‌دهد. دانشمندان مکانیسم نوینی از علامت‌دهی گیرنده استروژن را نشان می‌دهند که توسط فیبرونکتین تنظیم می‌گردد. این پژوهشگران دریافتند که قرار گرفتن در معرض فیبرونکتین، فعالیت گیرنده‌های استروژن را در سلول‌های سرطانی پستان طولانی‌تر می‌کند.
هورمون استروژن در رشد سلول‌های سالم و در بسیاری از موارد، سلول‌های سرطانی، نقش کلیدی دارد. استروژن به گیرنده استروژن سلولی متصل می‌شود و رشد سلول و بقای آن را تضمین می‌کند. اما فعالیت بیش از حد گیرنده استروژن می‌تواند منجر به تکثیر سریع سلول‌ها شده و سبب رشد تومور گردد. حدود ۷۵% از سرطان‌های پستان، با تاثیر گیرنده استروژن در نظر گرفته می‌شود زیرا استروژن سبب تکثیر این بیماری می‌گردد.
زمانی که سلول‌های سرطانی حمله به بافت مجاور را آغاز می‌کنند، با پروتئین چسبنده فیبرونکتین مواجه می‌شوند. اما در غده پستانی سالم، سلول‌های اپیتلیال با فیبرونکتین در تماس نیستند.
فیبرونکتین بخشی از ماتریکس برون سلولی، شبکه کاری پروتئین ها و مولکول های احاطه کننده سلول ها است. در تومورها، تولید این شبکه احاطه کننده اغلب از کنترل خارج می‌شود. پژوهش قبلی نشان داده است که سطوح بالای فیبرونکتین و گیرنده‌های اینتگرین β۱ آن، با زنده ماندن کمتر در سرطان پستان همبستگی دارد، اما چرایی آن مشخص نیست.
در پژوهش حاضر، سمپایو و همکارانش کشف کردند که فیبرونکتین فعالیت گیرنده‌های استروژن را در سلول‌های سرطان پستان افزایش می‌دهد. آن‌ها دریافتند که وقتی سلول‌های سرطانی توسط فیبرونکتین احاطه می‌شوند، گیرنده‌های استروژن از تخریب توسط لیزوزوم ها یا واحدهای دفع زباله سلولی، اجتناب می‌کنند و می‌توانند باعث ادامه رشد سلول سرطانی شوند.
سمپایو معتقد است: «این مسئله می‌تواند به سلول‌های سرطان پستان امکان کند تا به داروهای درمان اندوکرینی که این گیرنده را هدف قرار می‌دهند، مقاوم شوند.»
پژوهش آن‌ها نشان می‌دهد که داروهایی با تاثیر فیبرونکتین، روی گیرنده استروژن تداخل دارند و می‌توانند به درمان سرطان‌های پستان مقاوم به دارو کمک کنند. همچنین شبکه کاری پروتئین‌های احاطه کننده تومور می‌تواند روی پیشرفت سرطان تاثیر داشته باشد.
✳ مترجم: آزاده داودی
✅ لینک خبر
