✅ محققان دانشگاه بولدر کلرادو، نخستین شواهد مولکولی شناخته‌شده از همزیستی اجباری در گلسنگ‌ها را کشف کرده‌اند، یک رابطه هم تکاملی متمایز که می‌تواند کشفیات جدیدی که نشان دهد که چرا و چگونه برخی از ارگانیسم‌های چندسلولی، ژنوم خود را به‌منظور همزیستی، با هم متحد می‌کنند.
?این مطالعه جدید، که در مجله اکولوژی مولکولی منتشر شده است، می‌گوید که ارگانیسم‌های قارچی، هنگام ترکیب با جلبک‌ها برای ایجاد گلسنگ، آرایش ژنوم هسته خود را کاهش می‌دهند. گلسنگ، نمونه یکی از انواع همزیستی‌هایی است که اجباری خوانده می‌شوند و تا قبل از این، فاقد تأیید ژنتیکی مستقیم بوده‌اند.
?ارین ترپپ، مدیر مجموعه گیاه‌شناسی موزه تاریخ طبیعی CU و یکی از نویسندگان این مطالعه فوق می‌گوید: «همزیستی، اجازه می‌دهد تا دو ارگانیسم مختلف برای زنده ماندن در مناطقی که در حالت تکی قادر به رشد نیستند، حضور داشته باشند. این یافته‌ها هیجان‌انگیز هستند، چرا که زیربنای ژنتیکی این رابطه همزیستی را آشکار می‌کنند.»
?گلسنگ‌ها در سراسر جهان و در همه‌جا موجود هستند و ممکن است تا شش درصد از توده زمین‌ها را نیز پوشش دهند. بیش از ۲۰,۰۰۰ گونه گلسنگ شناخته‌شده وجود دارد که بعضی از آن‌ها برای محیط‌هایی با شرایط سخت مثل بیابان‌ها و توندرای قطبی مناسب هستند. گلسنگ‌ها نقش مهمی را در فرایندهای اکولوژیکی مانند تشکیل خاک و چرخه مواد غذایی ایفا می‌کنند و به‌عنوان نشانگرهای زیستی در شناسایی سمی بودن محیط عمل می‌کنند. بااین‌حال، مکانیزم و پیامدهای ژنتیکی این کلنی‌های قارچی- جلبکی هنوز به‌درستی درک نشده است.
?محققان CU Boulder با استفاده از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از کوه‌های آپالاچی جنوبی، DNAی ۲۲ گونه گلسنگ را به‌صورت جداگانه مورد توالی‌یابی قرار دادند تا درک کنند که چگونه این دو گونه همکار در یک سطح مولکولی تکامل یافته‌اند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که در برخی موارد، بخش قارچ در این همزیستی، ژنوم میتوکندری را ساده‌سازی کرده است. این اتفاق، بسیار شبیه به زوجی است که به یک خانه مشترک نقل مکان می‌کنند و هر یک بخشی از اثاثیه قبلی خود را رها می‌نمایند.
?کلو پوگودا، از نویسندگان این مقاله و محقق مقطع کارشناسی در بخش زیست‌شناسی مولکولی، سلولی و رشدی CU Boulder می‌گوید: «در این رابطه زیستی، قارچ، یک ژن حیاتی تولیدکننده انرژی را از دست می‌دهد، درحالی‌که جلبک یک نسخه کامل از این ژن را حفظ می‌کند. این‌گونه از دست رفتن موازی ژن‌ها در سه نوع مختلف گلسنگ مشاهده شده است. درواقع قارچ، این ژن خاص را از بین می‌برد، درحالی‌که شریک فتوسنتزی‌اش، آن را حفظ می‌کند.»
?تریپ ادامه می‌دهد: «این همکاری اجباری که در آن یک شریک، منبع انرژی خود را رها می‌کند تا به همکار خود برای انرژی سلولی وابسته شود، باعث می‌شود که تقسیم ژنتیکی کارها، باعث ایجاد کارایی بیشتر در گلسنگ شود.»
?محققان فوق قصد دارند در مطالعات آینده، انواع دیگری از گلسنگ‌ها را نیز در بررسی‌ها وارد نمایند. این یافته‌ها همچنین می‌توانند موجب تحقیقات جدیدی شوند که در آن‌ها، کلونی باکتری‌های پیچیده و میکروبیوم روده انسانی که به‌صورت همزیست درون روده هر فرد زندگی می‌کنند و بر جنبه‌های مختلف سلامت تأثیرگذار هستند، بررسی شوند.
?ترجمه و بازنویسی: محمدرضا دلفیه
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑عضویت در کانال زیست فن
چه جالب نمیدونستم خیلی جالب بود.