تحقیقات نشان می‌دهند که سطوح ناچیز آنتی‌بیوتیک‌ها در خون مرغ می‌تواند باعث ایجاد مقاومت در برابر باکتری‌ها شده و افراد زیادی را به عفونت‌های سخت مبتلا کند. پس از اینکه بیماران جراحی پلاستیک توسط باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک دچار عفونت شدند، میکروبیولوژیست‌ها علت آن را در روده زالو یافتند. تحقیقات آنها نشان می‌دهد که سطوح کم آنتی‌بیوتیک‌های موجود در محیط‌زیست می‌تواند مقاومت باکتریایی را افزایش دهد.
یکی از محققان این مطالعه بررسی می‌کند که باکتری‌ها چگونه می‌توانند بدون ایجاد بیماری در حیوانات در دستگاه گوارش آنها زندگی کنند. زالوها با تنها دو نوع بزرگ از باکتری‌ها درونشان نمونه عالی برای مطالعه هستند. یک سویه از آئروموناس وجود دارد که در زالوها به خوبی عمل می‌کند. محققان می‌توانند زالو را با آئروموناس تغذیه کرده و بعداً بررسی کنند که این سویه چگونه در روده رشد می‌کند.
در یک دوره زمانی جراحان پلاستیک شروع به گزارش مشکلاتی در مورد بیماران آلوده به باکتری آئروموناس مقاوم به سیپروفلوکساسین کردند. همه بیماران با زالو درمان شدند تا جریان خون آنها در محل‌های جراحی بهبود یابد. باکتری‌های آئروموناس گروه بزرگ و متنوعی هستند و بسیاری از آنها می‌توانند در خون زندگی کنند، به این معنی که اگر وارد زخم شوند، می‌توانند عامل عفونت شوند. اما به‌طور معمول به راحتی با سیپروفلوکساسین درمان می‌شوند و هیچ منبع آئروموناس مقاوم در برابر سیپرو در بیمارستان وجود ندارد. آئروموناس مقاوم در برابر دارو باید ناشی از زالو باشد.
زالوها مکش‌های خونی یکسانی دارند. بنابراین، هنگامی که بیماری جنون گاوی شیوع یافت، استفاده از خون گاوها نامطلوب بود و یک کشاورز در اروپا به جای خون گاو، از خون مرغ برای تغذیه زالوها استفاده کرد.
محققان محتویات روده زالوهایی را که از خون مرغ تغذیه کرده بودند، آنالیز کردند و نشانه‌هایی از هر دو سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین را یافتند. اما مقدار این آنتی‌بیوتیک‌ها به‌طور عجیبی کم بود. برای اینکه یک باکتری مقاوم شناخته شود، با فقط حدود ۰.۰۱ میکروگرم در هر میلی‌لیتر آنتی‌بیوتیک یعنی چهارصد برابر کم‌تر از غلظت یک باکتری، باید زنده بماند. با این حال، زالوهای سایر مزارع که در روده‌های آنها آئروموناس به خوبی رشد کرده بود، هیچ گونه آنتی‌بیوتیک قابل تشخیصی در روده‌شان نداشتند.
محققان سویه‌های آئروموناس را از زالوهای آلوده به آنتی‌بیوتیک جدا کردند و ژنوم آنها را توالی‌یابی نمودند. آنها آلوده شدن DNA باکتری را تاًیید کردند. داشتن جهش در ژن‌ها که برای تکثیر DNA ضروری است، از نظر بیولوژیکی پر هزینه است و باکتری آنها را تنها در صورتی حفظ می‌کند که برای بقا مفید باشد.
آنتی‌بیوتیک‌ها در بیمارستان، داروخانه و پسماندهای فاضلاب در سطوح پایین حضور دارند و به‌طور کلی غیرقابل تنظیم هستند. اما همین سطوح کم نیز حائز اهمیت است.
