تحقیقات جدید در دانشگاه مینه سوتا نشان می‌دهد که کودها و فضولات حیوانات خانگی منبع اصلی آلودگی های نیتروژن و فسفر در هفت آبگیر رودخانه می سی سی پی هستند.
محققان متوجه شده‌اند که مصرف کودهای نیتروژنی خانگی به‌طور مشخص ۱۰ برابر بیشتر از مصارف کودهای نیتروژنی تجاری در زمین های گلف، کالج ها و دیگر مکان‌های غیرمسکونی است و فضولات حیوانات خانگی منبع اصلی فسفر در آبگیرهاست. آبگیرهای شهری ازنظر آلودگی مواد، بسیار قابل‌انتشار هستند و این به خاطر شبکه پرتراکم خیابان‌ها و زهکشی‌های خیابان‌هاست که برای تخلیه سطح زمین از آب جاری و جلوگیری از وقوع سیل طراحی شده اند.
فسفری که وارد آبگیرهای شهری می‌شود توسط بارش‌های شدید که به آب‌های سطحی می‌پیوندند، جابه‌جا می‌شود. البته نیتروژن معمولاً با راه‌های متنوع‌تری پراکنده می‌شود. حدود یک‌پنجم آن به آب‌های سطحی راه یافته و بقیه آن یا به اتمسفر منتقل می‌شود و یا توسط خاک به آب‌های زیرزمینی راه می یابد.
دوره‌های پاک‌سازی محیطی معمولاً طولانی‌مدت هستند و دریاها رودخانه‌ها و آب‌های ساحلی تا اتمام کار پاک‌سازی صدمه می‌بینند. همین موضوع مدیریت آبگیرهای شهری را به یک چالش تبدیل می‌کند. انتقال آب‌های آلوده به آب‌های سطح شهر یک نگرانی برای مدیران مسئول پاک‌سازی آب‌های شهری و همچنین برای ساکنین پایین‌دست شهر است که برای مصارف آشامیدنی و تفریحی خود به آب تمیز متکی هستند. همچنین محله‌های متراکم شهری فاقد فضاهای طبیعی برای به دام انداختن آلودگی‌ها (مانند حوضچه ها و یا باغچه های طبیعی) هستند، به همین دلیل متخصصان راه‌حل‌های دیگری را برای کاهش آلودگی از آب‌های سطح شهر در نظر دارند. برای مثال با جمع‌آوری زباله‌های و فضولات حیوانات خانگی در سریع‌ترین حالت ممکن برای محدود کردن آزادسازی فسفر می‌توان از آلودگی آب‌های شهری جلوگیری کرد.
نتایج این تحقیقات می‌تواند به بقیه آبگیرهای شهری در جهان که به خاطر مقادیر بالای نیتروژن صدمه خورده‌اند، تعمیم پیدا کند.
ترجمه: آناهید امانی مقدم
