تنوع ژنتیکی ممکن است مقاومت در برابر بیماری را در افراد یک جمعیت افزایش دهد. در حیوانات و گیاهان سراسر جهان تنوع ژنتیکی در هر گونه مشاهده می‌‍‌شود. بر طبق یک نظریه‌ی مشترک در زیست‌شناسی تکاملی، این امر می‌تواند باعث پاسخ مؤثر گونه‌ها به تغییرات محیطی مانند وقوع بیماری‌ها باشد.
با این‌حال، جمع آوری شواهد تجربی برای حمایت از این نظریه دشوار است زیرا مشاهده روند تکاملی گونه‌های حیوانات و گیاهان غیر ممکن است و به زمان بسیار طولانی نیاز دارد. یک تیم تحقیقاتی، تکامل انگل قارچی به‌نام Rhizophydium megarrhizum را مورد بررسی قرار دادند. این انگل گونه‌ای از سیانوباکتری‌‌های آب‌شیرین به نام پلانکتوتریکس را آلوده می‌کند. محققان انگل را در معرض جمعیتی که افراد آن از لحاظ ژنتیکی مشابه بودند و همچنین جمعیت‌هایی که از انواع مختلف ژنتیکی تشکیل شده بودند، قرار داد.
از آن‌جایی که قارچ به سرعت و تقریباً یک بار در روز افزایش می‌یابد، دانشمندان عملکرد آن را برای مدت ۲۰۰ روز به طور مداوم بررسی کردند تا تغییرات تکاملی را در دوره زمانی واقعی و تحت شرایط کنترل شده مشاهده کنند تا دریابند انگل ها چگونه و با چه سرعتی با جمعیت ژنتیکی همگن و یا متنوع، سازگار می شوند؛ در نتیجه مشاهده شد که قارچ‌ها به سرعت به جمعیت میزبان همگن ژنتیکی، سازگاری پیدا می‌کنند. این سازگاری به این معناست که انگل‌ها به میزبان پیوسته و مکانیسم‌های دفاعی آن‌ها غالب شده و بنابراین به‌سرعت قادر به تکثیر می‌باشند.
از طرف دیگر در سیانوباکتری‌هایی با تنوع ژنتیکی، این اثرات رخ نداد. به این صورت که انگل قادر به انطباق نبوده و وضعیت بیماری بدون تغییر باقی‌‌مانده است. ظاهراً تنوع ژنتیکی در سیانوباکتری ها، تطبیق انگل را کاهش و مقاومت آن‌ها را در برابر بیماری ها افزایش می دهد.
این یافته‌ها برای تحقیقات در حوزه اکوسیستم مهم است زیرا آن‌ها کمک می‌کنند تا توضیح دهیم چرا تنوع بالا در جمعیت ممکن است برای حفظ و بقای آن ارزشمند باشد. محققان امیدوارند بینش بیش‌تری در مورد اینکه چگونه بیماری، که به طور کلی به عنوان یک پدیده منفی درک می شود، تنوع زیستی را ترویج و حفظ می کند.
✳️ مترجم: رویا رنجبر
✅ لینک خبر
