نقش پروبیوتیکها در کاهش مرگ ناشی از آنتی بیوتیک در آبزیان

✅شیوع بیماریهای ویروسی، باکتریایی و عفونتهای قارچی در آبزی پروری باعث ضررهای اقتصادی در سراسر جهان شده است. کنترل بیماریهای آبزیان عمدتا متکی بر استفاده از مواد شیمیایی و آنتی بیوتیکها است. متاسفانه، افزایش استفاده از آنتی بیوتیک ها و مقاوم شدن باکتریها به آنها، اثرات قابل توجهی بر سلامت عموم مردم گذاشته است.
?استفاده از آنتی بیوتیکها در پستانداران از جمله انسان و موش، با کاهش تنوع میکروبی موجب اختلال در میکروبیوم میزبان و کاهش تعداد باکتریهای ” مفید” که با باکتریهای “مضر” مقابله میکنند، میشود. بنابراین، درمان مکرر با آنتی بیوتیک منجر به برگشت عفونتهای مقاوم به دارو میگردد.
?در تحقیقی، محققان اثرات آنتی بیوتیکها را بر میزان مرگ و میر ماهی مولی سیاه بررسی کردند. ماهیان در ۴ محیط آزمایش قرار داده شدند: ۱) فقط پروبیوتیکها ۲) کنترل (بدون تیمار) ۳) آنتی بیوتیکها و پروبیوتیکها و ۴) فقط آنتی بیوتیکها. به هر ۴ گروه تیمار شده، در روز ۱۳م عامل بیماری زای Vibrio anguillarum اضافه شد تا اثرات تیمارهای مختلف بر نرخ مرگ و میر بررسی شود. پس از ۴۸ روز، جوامع میکروبی درون هر مخزن ماهی جمع آوری شده و از طریق توالی یابی ژنوم مورد ارزیابی قرار گرفتند.
? آنها دریافتند که تیمار آنتی بیوتیکی به طور قابل ملاحظه ای مرگ و میر مولی سیاه را افزایش داده است. آنها هم چنین توانستند دو گونه ی باکتریایی پروبیوتیک را شناسایی کنند که قادر به تغییر اثرات آنتی بیوتیک ها بودند. Phaeobacter inhibens S4Sm و Bacillus pumilus RI06-95Sm دو گونه پروبیوتیک مقاوم به آنتی بیوتیکها بودند که میتوانند به هنگام مواجهه با باکتریها، از طریق ایجاد پایداری در کلونی، کمک کننده باشند.
?آنها اظهار داشتند که استفاده از پروبیوتیکها میتواند به بازگرداندن تنوع میکروبیوم آبزی پروری به ویژه بعد از سپری شدن دوره تیمار با آنتی بیوتیک، کمک کند. هم چنین استفاده از پروبیوتیک ها میتواند باعث افزایش باکتریهای “مفید” در میکروبیوم گردد و به کاهش و مقابله با عفونتهای مرتبط به آنتی بیوتیک در آبزی پروری کمک کند.
?ترجمه: رقیه جعفری تراجی
☑️لینک خبر