✅دو کشف معروف الکساندر فلمینگ، آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین و آنزیم لیزوزیم است که اثرات پایداری را در علوم پزشکی از خود به‌جای گذاشته‌اند. امروزه پس از گذشت ۱۰۰ سال از آن زمان، دانشمندان برپایه کشفیات وی یافته‌هایی را ارائه داده‌اند. کشف این موضوع که چگونه این مولکول‌ها می‌توانند با همکاری هم به ایجاد عفونت‌های مکرر در بیماران کمک کنند، نتیجه‌ای از یافته‌های فلمینگ می‌باشد. این مطالعه ممکن است ارزیابی کند که چرا برخی از بیماران پس از ابتلا به بیماری‌هایی نظیر عفونت‌های دستگاه ادراری و یا گلو در برابر آنتیبیوتیکها مقاوم می‌شوند.
?پنی‌سیلین یکی از مهم‌ترین کشفیات پزشکی است که از طریق تضعیف دیواره سلولی باکتری در حین فرایند تقسیم سلولی از رشد باکتری ممانعت به‌عمل می‌آورد. در نتیجه سلول باکتری به‌علت فشار اسمزی ترکیده و از بین می‌رود. آنزیم لیزوزیم، که در بسیاری از ترشحات بدن مانند اشک دیده می‌شود، همچنین با حمله به دیواره سلولی باکتری باعث تخریب آن می‌گردد.
?یافته‌های این مطالعه ویژگی‌های جدید این مواد شیمیایی و نحوه عملکرد آن‌ها در بیماران را آشکار نموده‌است. مطالعه قبلی این تیم نشان داده‌است که انواع خاصی از باکتری‌های ویژه که فاقد دیواره سلولی هستند، به‌نام اشکال L یا L-Formها، می‌توانند در شرایط ویژه که مشابه محیط بافت انسانی است و حتی در معرض پنی‌سیلین رشد کنند. هنگامی‌که سلول‌های تحت تیمار با آنتی‌بیوتیک در معرض لیزوزیم قرار می‌گیرند، مانند شرایط موجود در نواحی از بدن که با عفونت‌ها درگیر هستند، دیواره سلولی آن‌ها توسط لیزوزیم تخریب می‌شود. سپس باکتری به یک L-Form تبدیل می‌گردد و پنی‌سیلین نمی‌تواند آن را مهار کند. بنابراین، مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایجاد می‌شود و احتمالا این فرایند در تشکیل عفونت‌های مکرر اهمیت دارد.
?نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: « این مطالعه یافته‌های کاملا غیرمنتظره‌ای را ارائه داد و به‌طور قابل توجهی درک ما را در پاسخ به این سوال که چرا عفونت‌ها می‌توانند در برخی از بیماران برگشت‌پذیر باشند، افزایش می‌دهد. یافته‌های مطالعه ما نشان می‌دهند که گذار L-Form می‌تواند به‌طور مکرر در طول دوره عفونت رخ دهد. اگرچه L-Formها بسیار شکننده‌تر از دیواره‌های سلولی هستند، اما به‌این دلیل که آن‌ها کاملا به پنی‌سیلین‌ها و سایر آنتی‌بیوتیک‌های وابسته مقاوم هستند می‌توانند به‌طور قابل توجهی در بروز مشکلات مقاومتی و یا عود عفونت‌ها نقش داشته‌باشند که یک مشکل بالینی رایج است.»
?وی افزود:« L-Formها در برخی از بیماری‌های مزمن نقش داشته‌اند. اما کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که آن‌ها تا چه‌اندازه شایع و متداول هستند. یافته‌های ما اهمیت بالقوه این اشکال را به‌روشنی نشان می‌دهد.»
?ترجمه: فائزه ابوطالبی
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑عضویت در کانال زیست فن
