✅ هنگام تکوین یک موجود پر‌سلولی، هر سلول نیاز دارد تا مکان و موقعیت خود نسبت به سلول‌های دیگر را بشناسد. این به این معنی است که سلول‌ها باید بین خودشان ارتباط برقرار کنند تا الگو‌های ایجاد کننده انواع بافت و سلول‌های مختلف به وجود آیند.
?درارتباط با جانوران، اطلاعاتی از پیام ها و فرایند‌های پیش برنده این الگو‌ها موجود است. اما در گیاهان متفاوت است، زیرا گیاهان پر‌سلولی مستقل از جانوران پر‌سلولی تکامل یافته اند. محققان در تلاشند تا ارتباط سلولی برقرارشده طی این الگو‌ها در گیاهان را که از طریق یک فرایند منحصر‌به فرد و پیچیده انجام می شود، بیابند. گیاهان از “RNAهای کوچک” به عنوان پیام‌های همراه استفاده می‌کنند. تحقیقات در زمینه شکل گیری الگو در موجودات زنده دارای تاریخچه ای غنی در Tubingen است. در اوایل دهه هفتاد، اصول اساسی چگونگی ایجاد الگو در جمعیتی از سلول‌ها مورد بررسی قرار گرفت، و پروفسور کریستین نلسین والهارد جایزه نوبل را در سال ۱۹۹۵ برای کار خود که کنترل ژنتیکی الگو سازی در تخم مگس میوه Drosophila بود، به دست آورد.
?ارتباطات و الگو سازی در جانوران پر‌سلولی اغلب از طریق پیام‌های همراه، به واسطه شیب‌های غلظت، رخ می‌دهد. بسته به غلظت و اغلب، مقدار آستانه، سلول‌ها برای وظایف مختلف تخصصی می‌شوند. به نظر می‌رسد در حال حاضر این فرایند در گیاهان نیز اتفاق می‌افتد، اگر چه آن‌ها از پیام‌های شیمیایی دیگر استفاده می‌کنند. بر خلاف سلول های جانوری، سلول‌های گیاهی ممکن است از طریق پل‌های پلاسمایی که به عوامل کنترل کننده اجازه حرکت در کل سیستم و کمک به الگو سازی می دهند، متصل شوند.
?محققان سر‌نخ‌هایی را مبنی بر این کهRNA های کوچک می توانند در الگوی ساخت سلول‌های گیاهی دخالت داشته باشند، ردیابی کردند. RNAهای کوچک، زنجیره‌های مولکولی کوتاه هستند که به طور دقیق با مقادیر تنظیمی مشخصی از اطلاعات ژنتیکی در DNA یا RNA مطابقت دارند. آن‌ها می‌توانند خود را به آن‌جا متصل کنند، و در نتیجه از روخوانی آن ژن‌های خاص جلوگیری می‌شود. RNAهای کوچک مقررات دقیق تولید پروتئین‌ها و به همین ترتیب فرایند تکوین آن ها در سلول ها را تنظیم می‌کنند.
?ترجمه: نوروزی
☑️لینک خبر
