واضح و مبرهن است که هزینه داروهای ضد سرطان بالا است. اما بین هزینه داروهای مشابه در آمریکا و اروپا تفاوت قابل توجهی وجود دارد و این هزینه‌ها سال به سال و با نرخی بیشتر از نرخ بهره در آمریکا افزایش می‌یابند.
برای مقایسه، در انگلستان قیمت داروها رفتاری ایستا در گذر زمان دارد و معمولا روندی کاهشی در سال‌های پیش‌رو طی می‌کند. مگر این که مجوزی دولتی صادر شود یا عملکرد بهتر دارو اثبات شود یا کاربردی جدید برای آن مشخص شود و یا برای بیماری جدیدی بتوان آن را به کار برد.
این هزینه‌های فزاینده باعث ظهور محدودیت هایی در سلامت پایدار شده‌اند، بدین معنا که سیستم سلامت و بیماران به زودی قادر به پرداخت هزینه‌ها نخواهند بود.
در کشور ایران قانون حمایت از تولید محصولات دارویی در وزارت بهداشت ایجاب می‌کند که واردات محصول مشابه خارجی به کشور محدود شود. انحصار محصولات دارویی آنتی‌بادی دارای کاربرد در درمان سرطان در دست دو شرکت مشخص می‌تواند سبب ایجاد شرایط مشابهی در ایران در آینده شود. حداقل منعی برای ورود شرکت‌های رقیب داخلی نباید وجود داشته باشد.
نویسنده: محمد بهنام‌راد
