واکسنها؛ کلید مشکل میکروبهای مقاوم به دارو

✅ به دلیل افزایش عفونتهای مقاوم به دارو، سازمان سلامت جهانی برای ایجاد راهحلها و درمانهای ضد میکروبی جدید به منظور کاهش سویههای مقاوم در تلاش است. شاید بتوان گفت که در این میان توجه کمتری به نقش واکسنها شده است در حالی که واکسنها باید بخشی از استراتژی کلی برای مبارزه با مقاومت آنتیبیوتیکی باشند.
بیشتر شرکتهای دارویی سرمایهشان را برای ساخت آنتیبیوتیک جدید به کار گرفتهاند. در حدود ۲۰۰ پروژه جدا، از چندین شرکت با این هدف انجام شده است اما تلاشها همچنان ادامه دارد. از این رو برخی از محققین معتقدند که استفاده از واکسن، تعداد عفونتهای ایجاد شده را کاهش داده و میکروبها موقعیت کمتری برای رشد و تغییر به خصوص تغییرات در جهت افزایش مقاومت، پیدا میکنند. برای مثال زمانی که محققان در ابتدای سال ۲۰۰۰ واکسنی علیه شایعترین باکتری پنوموکوک (Streptococcus pneumoniae) ارائه کردند، آمار تعداد بیماری و همچنین عفونتهای مقاوم به خط اول درمان یعنی پنیسیلین کاهش یافت. مشابه این نتایج در آفریقای جنوبی و در سال ۲۰۰۹ دیده شد، شاید علت این نتایج این باشد که آنتیبیوتیکها در زمانی که تجمع زیادی از میکروبها به همراه سویههای مقاوم وجود دارند، وارد عمل شده در حالی که واکسن از ایجاد چنین شرایطی جلوگیری میکنند. درواقع آنتیبیوتیکها زمانی وارد عمل میشوند که تغییرات در ژنوم به منظور مقاومت نسبت به عوامل ضد میکروبی انجام شده است. توسعه واکسنها هزینهبر است اما اگر مزایای استفاده از آنها در حل مشکل مقاومت آنتیبیوتیکی (در کنار جلوگیری از ایجاد عفونت) مشخص شود شرکتهای دارویی امیدوارند تا دولتها و مسئولین را قانع کرده تا از واکسنهای تولیدی آنها دفاع کنند. بر طبق گفته مشاور استراتژیک سازمان بهداشت جهانی باید پروندهای با شواهد مستحکمتر مبنی بر ارجحیت استفاده از واکسنها بهجای ساخت آنتیبیوتیکهای جدید به وجود بیاید.
?ترجمه: فاطمه السادات نجبائی
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن