مطالعه ای در دانشکاه ورزبورگ، نشان می‌دهد که گرانول‌های استرس به‌وجود آمده در سلول در شرایط تنش، توسط مکانیسم اتوفاژی با کمک پروتئین ZFAND1 و کمپلکس پروتئوزوم پاک‌سازی می‌شوند تا سلول به حالت نرمال خود برگردد. امید است که با کمک این یافته‌ها بتوان راهی برای درمان بیماری های عصبی پیدا کرد.
مواد سمی، مواد مغذی، عفونت ویروسی، گرما و بسیاری از اتفاقات دیگر، تحریک کننده پاسخ استرس در سلول‌ها هستند. در چنین مواردی، سلول های آسیب‌دیده مکانیسمی را در پیش می‌گیرند که تلاش می‌کند سلول را از آسیب های ناشی از استرس محافظت کند. آن‌ها معمولاً تولید پروتئین‌های اندوژن را کاهش می‌دهند تا منابعی را که بعداً برای تعمیر خسارت‌های سلولی یا برای مدتی زنده ماندن در شرایط تنش نیاز دارند، ذخیره کنند.
گرانول‌های استرس یک نشانه قابل رؤیت از چنین واکنش های تنش هستند: گرانول های ریز که شامل پروتئین های متعدد و RNA های پیام‌رسان اند، زمانی که تولید پروتئین به حالت تعلیق در می‌آید، شروع به ساخته شدن در داخل سلول می‌کنند. هنگامی که تنش تمام شود، سلول دوباره اعمال عادی خود را از سر می‌گیرد و گرانول های استرس را از بین می‌برد. اما اگر این فرایند پاک‌سازی طبق برنامه عملی نشود، می‌تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است گرانول‌های استرس در ایجاد دو بیماری غیر قابل درمان عصبی نقش داشته باشند: Amyotrophic lateral sclerosis یا ALS که باعث آتروفی عضلانی و فلج کشنده در مراحل انتهایی بیماری می‌شود و Frontotemporal dementia یا FTD که دومین بیماری شایع از نوع زوال عقلی در افراد زیر ۶۵ سال است.
الکساندر باخبرگر این مطالعه را خلاصه می‌کند: “ما توانستیم نشان دهیم که پروتئین ZFAND1 برای پاک‌سازی گرانول‌های استرس ضروری است. در صورت عدم حضور ZFAND، برخی گرانول‌ها نمی‌توانند حل شوند و ساختار خود را تغییر دهند. سپس اتوفاژی که مسئول جمع آوری زباله‌های سلولی است، این گرانول های غیرطبیعی استرس را طی یک فرایند پیچیده از بین می‌برد. با این حال، ZFAND1 به‌طور مستقیم بر فرایند حذف تأثیر نمی‌گذارد. در عوض، یک کمپلکس آنزیمی خاص معروف به پروتئوزوم را که برای حذف پروتئین‌های معیوب لازم است به‌کار می‌گیرد تا آن را با گرانول‌های استرس همراه کند.
محققان از عملکرد بسیار مهم پروتئوزوم متعجب شدند زیرا تاکنون تصورات بر این بود که پروتئین های معیوب در گرانول‌های استرس همگی توسط اتوفاژی ثانویه حذف می‌شدند. باخبرگر معتقد است که با مشخص شدن چگونگی تشکیل و حذف گرانول های استرسی می‌توان به درکی بهتر از رشد بیماری‌ها و درمان آن‌ها دست یافت. هدف نهایی آن‌ها آشکار کردن فرایند های تنظیم کننده در ایجاد و حذف گرانول‌های استرس است.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑ عضویت در کانال زیست فن
