?#رصد_لحظه‌ای?
✅برای اطمینان از محیط امن و بی‌خطر برای فضانوردان در مأموریت‌های فضایی طولانی‌مدت مانند سفر به مریخ، بررسی اینکه چگونه میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها به شرایط محدود درون فضاپیما سازگار می‌شوند، امری بسیار مهم است.
?دکتر پترا شوندنر، از دانشگاه ادینبورگ و از محققین پروژه‌ای که نتایج آن اخیرا منتشر شده در این رابطه می‌گوید: «تابه‌حال، اثر درازمدت محبوس بودن، بر میکروارگانیسم‌هایی که در زیستگاه‌ها زندگی می‌کنند و ممکن است روزی برای سفر به دیگر سیارات استفاده شوند، بررسی نشده بود و در خصوص اینکه آیا ساختار جمعیت میکروبی با زمان تغییر می‌کند، اطلاعات کمی در دسترس بوده است. ما در اولین مطالعه جامع و درازمدت که در آن، مدت‌زمان کامل پرواز به مریخ شبیه‌سازی شده است، فشار میکروبی و تنوع و پویایی میکروبی در یک زیستگاه بسته و در یک فضاپیمای ساختگی را به مدت ۲۵۰ روز بررسی کرده‌ایم.»
?محققان دریافته‌اند که جدا از خود فضانوردان که منبع اصلی باکتری‌های مرتبط با انسان درون زیستگاه فوق بوده‌اند، به نظر می‌رسد خود پدیده محبوس شدن، قوی‌ترین عامل ایجادکننده جامعه باکتریایی یا میکروبیوتا در چنین زیستگاهی خواهد بود که در طول زمان بسیار پویا می‌ماند.
?بر اساس نتایج این تحقیق، میکروارگانیسم‌های مرتبط با انسان ازجمله گونه‌های باسیلوس و استافیلوکوکوس بسیار شایع بودند و این موضوع نشان می‌دهد که انسان‌ها منبع اصلی پراکندگی میکروبی در چنین مکان‌هایی هستند.
?در مطالعه مورداشاره، برای بررسی و پایش وضعیت باکتری‌ها، ۶ نفر از خدمه مرد مریخ‌نورد در یک فضاپیمای ساختگی در مسکو از ۳ ژوئن ۲۰۱۰ تا ۵ نوامبر ۲۰۱۱ زندگی کردند. در طول دوره ایزوله اعضای خدمه به‌طور کامل محبوس بوده و هرگز زیستگاه بسته را ترک نکردند.
?این پژوهشگران، موفق شدند با استفاده از فیلترهای مخصوص، ۳۶۰ نمونه میکروبی از ۲۰ محل را در ۱۸ مرحله زمانی جمع‌آوری کنند. در این رابطه محققین متوجه اثرات خاص باکتریایی برای هر منطقه فردی یا واحد شدند که نشان می‌دهد مانند سایر محیط‌های داخلی، حضور میکروبی با حضور انسان و همچنین نوع فعالیتی که یک منطقه برای آن استفاده می‌شود ارتباط دارد. نواحی همگانی، نواحی خواب، سالن ورزشی و توالت بیشترین تعداد و بزرگ‌ترین تنوع باکتریایی را داشتند، درحالی‌که کمترین تعداد باکتری در داخل واحد پزشکی یافت شد.
?محققان همچنین متوجه شدند که تنوع میکروبی در طول زمان به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد، به این معنی که به مرور زمان، گونه‌های کمتری از باکتری‌ها در چنین زیستگاهی وجود خواهند داشت.
?نتایج این تحقیق که در مجله Microbiome با ضریب تأثیر ۸.۴۹۶ منتشر گردیده، می‌تواند در ۴طراحی دقیق‌تر سفرهای فضایی به‌منظور حفظ بهتر سلامت فضانوردان، مفید واقع شود.
?ترجمه و بازنویسی: محمدرضا دلفیه
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
