شتابدار کردن واکنش‌های انجام شده در کلروفیل گیاهان به منظور تسریع عملیات فتوسنتز، عملیاتی پیچیده به حساب می‌آید. در محیط اسیدی واکنش فلز زدایی یا Demetallation رخ می‌دهد که یون منیزیم در مرکز کلروفیل جای خود را به یون هیدروژن می‌دهد. این واکنش به دلیل سرعت پایینی که دارد کنترل کننده سرعت کلی فتوسنتز از مرحله جذب نور تا تولید انرژی می‌باشد .
محققان دانشگاه استنفورد با شبیه سازی عملیات فتوسنتز در بیرون از گیاه به نتایج جالبی دست یافتند. آنها قطرات آب حاوی کلوفیل را با قطرات آب حاوی اسید هیدروکلریک در سرعت بالا برخورد دادند تا به قطرات بسیار داغ آب در سایز میکرو دست یابند سپس سینتیک واکنش فلز زدایی را مورد بررسی قرار دادند. بابررسی های انجام شده معلوم شد که واکنش واکنش فلز زدایی، ۱۰۰۰ برابر سریع تر از فرآیند صورت گرفته در خود گیاه اتفاق می افتد و این نیز به دلیل محدودیت فضایی قطرات درون گیاه و همچنین اثر سطح خود قطرات می‌باشد.
کلروفیل اکسید شده توانایی فتوسنتز را از دست می دهد حال آن که مکانیزم واکنش فلززدایی مانع از اکسیداسیون کلروفیل می شود. این مطالعه نشان می‌دهد که واکنش‌های فلززدایی کلروفیل می‌تواند یک مکانیزم جدید برای محافظت از موجودات فتوسنتز کننده و یا کنترل بهره وری فتوسنتز باشد، و این که انجام واکنش به اندازه کافی سریع و بدون هر گونه عمل آنزیمی، بر خلاف روش های معمولی است.
ترجمه: امیر اسماعیلی
