چکیده:
ریزجلبک‌ها در سال‌های اخیر به دلیل کارایی آن‌ها در تثبیت دی‌اکسید کربن، تولید سوخت زیستی، غذا، خوراک دام و مولکو‌ل‌های زیستی، توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. تخمین تعداد گونه جلبک‌ها بین ۳۵۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰۰ گونه متغیر است؛ با این وجود فقط حدود ۳۰۰۰۰ گونه مطالعه و بررسی شده‌اند [۱]. اکثر ریزجلبک‌های مطالعه شده فوتوسنتزی هستند، در حالیکه تعداد کمی از آن‌ها میکسوتروف یا هتروتروف شناخته شده‌اند. الزامات عمومی برای کشت ریزجلبک، شامل مواردی از قبیل نور (برای میکسوتروف یا فتوتروف)، کربن، مواد درشت مغذی مثل نیتروژن، فسفر، منیزیم و سیلیکات‌ها و نیز مواد ریز مغذی دیگری(با توجه به نوع گونه) برای رشد آن‌هاست. کشت ریزجلبک به صورت روباز (open pond)(انتقال جرم و انرژی با محیط) یا بسته (closed system) (عدم انتقال جرم با محیط)، در فضای آزاد (outdoor) یا در فضای پوشیده (indoor) انجام می‌گیرد.
نویسنده: یونس عبدالهی مفرد
