اقیانوس یکی از محیط های بزرگ در جذب دی‌اکسید کربن (CO2) از هوا است، اما با جابه جایی آب‌های سطحی و عمقی و آمدن لایه‌های زیرین به سطح آب، خود اقیانوس‌ها مقداری کربن دی‌اکسید به هوا دفع می‌کنند.
پدیده‌های طبیعی از قبیل: حرکت بادها، چرخش زمین و جابه‌جایی آب‌ها باعث به وجود آمدن چرخه‌ی طبیعی کربن دی‌اکسید بین هوا و محیط های آبی غرب کره زمین می‌شوند. این چرخش بدون پایان باعث نوسان در مقدار کربن دی‌اکسید آب‌های سطحی اقیانوس‌ها می‌شود.
افزایش غلظت کربن دی‌اکسید در سطح آب‌ها منجر به کاهش pH محیط و اسیدی شدن آب‌های سطحی اقیانوس‌ها می‌شود.
نکته جالب توجه در این چرخه نقش بسیار بزرگ گونه‌ای از باکتری‌ها در سطح آب اقیانوس‌ها است. آنها با مصرف کربن دی اکسید، تولید بیومس کرده و این بیومس توسط جانداران دیگر که از باکتری‌ها تغذیه می‌کنند مصرف می‌شود. این باکتری‌ها به کاهش pH محیط واکنش نشان می‌دهند و با تنفس کردن، ترکیبات آلی موجود در آب را مصرف کرده و آنها را به کربن دی اکسید تبدیل کرده و آن را به جو دفع می‌کنند. افزایش میزان تنفس این باکتری‌ها می‌تواند تاثیرات زیادی بر روی مقدار کربن دی‌اکسید جذب شده و همچنین چرخه غذایی دریایی داشته باشد.
ترجمه: امیر اسماعیلی
