ژندرمانی، گزینهای جدید برای درمان اعتیاد

طبق آخرین نظرسنجیهای انجام شده تا سال ۲۰۱۵، حدود پنج درصد جوانان ایالات متحده حداقل یکبار در طول عمر خود از کوکائین استفاده کردهاند. از طرفی، بیش از ۹۰ هزار آمریکایی به این ماده مخدر محبوب اما غیرقانونی اعتیاد دارند. بنابراین بررسی راهکارهای درمانی مناسب در مورد اعتیاد به کوکائین و سوءمصرف آن ضروری به نظر میرسد.
تاکنون هیچ درمان مشخصی برای درمان اعتیاد به کوکائین مورد تائید قرار نگرفتهاست. مصرفکنندگان این ماده اعتیادآور، به مرور زمان حساسیت خود را به این ماده از دست داده و برای جبران، آن را در دوزهای قویتر و دفعات بیشتری مصرف میکنند. در نتیجه پس از مدتی دچار اعتیاد میشوند. قرارگرفتن در معرض مواد مخدر یا نشانههای وابسته به آن، حتی پس از دورههای طولانی عدم مصرف، اغلب به تشدید علائم سندرم ترک، منجر میشود.
محققان دانشگاه شیکاگو از رویکردی صحبت میکنند که به کمک آن میتوان تمایل به مصرف بیشتر کوکائین و در نتیجه سوء مصرف آن را در مدل حیوانی مورد کنترل قرارداد. محققان در این مطالعه، سه مکانیسم را جهت کنترل مصرف بیش از حد و جلوگیری از اعتیاد حیاتی دانستند. آنها توانستند به کمک نوعی آنزیم با اثربخشی بالا، کوکائین را بهطور موثری تخریب کنند و همچنین به کمک CRISPR ژن مورد نظر خود را بدون تاثیر بر ژن های دیگر وارد سلول کرده و از همه مهمتر، آنها به کمک فناوری جدیدی ، توانستند سلول های پوستی که دچار اصلاح ژنتیکی شدهاند را با موفقیت، مجدداً به بدن بازگردانند.
آنزیم بوتیریل کولین استراز (BChE) ، قادر است کوکائین را تجزیه کند اما به دلیل نیمه عمر کوتاه آن، تزریق عضلانی آن اثرات بسیار محدودی دارد. برای ارتقای اثرات طولانی مدت این آنزیم، محققان سلولهای پیشساز اپیدرمی اولیه را در موشهای تازه متولد شده جمع آوری کردند. آنها از CRISPR برای انتقال BChE اصلاح ژنتیکی شده به سلولها استفاده کردند.
سپس آنها به کمک تکنیک ویژهای، پوست ارگانوئید تولید کرده و آن را به حیواناتی که از آنها سلول گرفته شدهبود، پیوند زدند، این پوست به عنوان منبعی برای بیان و ترشح بالای hBChE در جریان خون عمل میکند. این روش، موشها را از رفتارهای جستوجوگرایانه برای یافتن کوکائین، علائم سندرم ترک و قراگیری موش در معرض دوزهای کشنده کوکائین محافظت میکند.
مشاهده شد، موشهایی که پوستهای دستکاری ژنتیکی شده را دریافت می کردند، کوکائین را سریعتر از جریان خون پاکسازی کرده و بنابراین مقاومت بیشتری در برابر overdose از خود نشان دادند. همچنین این موشها در مقایسه با سایر موشها کمتر به محیطهایی که قبلا در آن کوکائین مصرف کرده بودند، وارد شدند. همچنین شایان ذکر است که این رویکرد مبتنی بر سلولهای پوستی میتواند به طور بالقوه برای درمان بسیاری از بیماریهای غیرپوستی، از جمله سوء مصرف الکل، نیکوتین و سایر مواد مخدر مورد استفاده قرار گیرد.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله