✅ گیاهان همیشه در یک جنگ با محیط اطرافشان هستند. بیشتر گیاهان مکانیسم‌های دقیقی برای مواجهه با تغییرات، استرس محیط، پاتوژن‌ها، خاک نامناسب و تغییر شرایط اقلیمی ایجاد کرده‌اند. امّا هنگامی‌که گیاهان به محصول‌دهی می‌رسند بیشتر انرژی آن‌ها برای تولید بذر بیشتر صرف می‌شود. این فشار انتخابی باعث می‌شود که گیاهان بذر‌ده قدرت طبیعی‌شان را برای مدیریت تنش طبیعی از دست بدهند.
اگرچه چندین روش برای افزایش مقاومت در برابر تنشهای زنده و غیر زنده وجود دارد، مداخلات بسیار کمی این قابلیت را داشته‌اند که یک راه حل گسترده برای چندین استرس داشته باشند.
یک گروه از پژوهشگران مرکز ملی زیست شناسی هند (NCBS) یک راه حل یک ژنی برای این معضل یافته‌اند. این ژن می تواند مقاومت در برابر طیف گسترده‌ای از تنش‌ها را فراهم کند که شامل: شوری، مواد شیمیایی خطرناک، تنش فلزات سنگین، ویروس، باکتری و قارچ ها در گیاهان تراریخت می‌شود.
این ژن پروتئینی را رمزنگاری می‌کند که به خانواده dj_1 تعلق دارد. این پروتئین‌ها در بیشتر موجودات حضور دارند و مسئول حفظ و احیای مجدد کارکرد سلولی و دفع توکسین‌ها هستند. به عنوان مثال dj_1 انسانی به‌خوبی شناسایی شده است و با نام park 7 شناخته می شود که در بیماری پارکینسون تجمع پیدا می‌کند.این پروتئین باعث رفع مسمومیت متیل گلایکول می شود. متیل گلایکول یک ماده سمی است که با بسیاری از بیماری های انسانی مانند آلزایمر، دیابت و پارکینسون مرتبط است.
دکتر ملوین پارساد بیان می دارد: با تلاش پیش‌گامانی چون دکتر سودیر سوپوری ما درباره ی متیل گلیکوزال و تجمع آن طی تنش غیر زنده در گیاهان بسیار می دانیم. ما فرص کردیم که آلودگی پاتوژنی ممکن است ساختن توکسین هایی نظیر متیل گیلکوزال را القا کند.
در این مطالعه همولوگ مخمری این پروتئین برای افزایش تحمل به تنش در تنباکو بیان شده و نتایج امیدبخشی نشان داده‌است.
#تنش
?ترجمه : آرش راثی
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن کشاورزی
☑️عضویت در کانال زیست فن
