✅برطبق توصیه‌های گروه پزشکان مراقب سلامت زنان، تکنیک کاشت واژنی که در آن، پس از عمل سزارین، مایع واژینال مادر به نوزاد منتقل می‌شود، خیلی توصیه نمی‌شود.
?ایده‌ی حمایت کننده از‌این تکنیک این است که قرارگیری نوزادان در معرض باکتری‌ها و دیگر میکروارگانیسم‌های موجود در مایع واژینال ممکن است فوایدی داشته‌باشد. براساس گفته‌های متخصصان زنان و زایمان کالج آمریکا، ACOG،هنگام تولد به شیوه‌ی سزارین ممکن است نوزاد در معرض باکتریهای واژن مادر که به تحریک سیستم ایمنی نوزاد کمک می کند قرار نگیرد. برخی مطالعات پیشنهاد می‌کنند نوزادانی که با سزارین به دنیا آمده اند در معرض خطر بالایی برای ابتلا به آسم، آلرژی و دیگر اختلالات سیستم ایمنی در مقایسه با نوزادانی که بطور طبیعی متولد می‌شوند قرار دارند.
?به گفته‌ی دکتر Zahn عضو ارشد ACOG، خطر انتقال باکتری‌ها یا ویروس‌های بیماری زا به نوزاد در طی کاشت واژنی وجود دارد. برخی باکتری‌ها از جمله گروه استرپتوکوک‌ها و باکتری‌هایی که منجر به کلامیدیا و سوزاک می‌شوند و نیز ویروس تب‌خال بدون اینکه علائمی در مادر داشته‌باشند می‌توانند در مایع واژینال زندگی کنند اما ممکن است در نوزاد منجر به بیماری شوند.
?به‌علاوه، در حال حاضر شواهد کافی برای اثبات این نکته وجود ندارد که عدم مواجهه با میکروب‌های واژن واقعا منجر به آسم، آلرژی یا بیماری‌های خود ایمن می‌شود. به همین دلیل، فاکتورهای دیگری، از قبیل رژیم غذایی و ژنتیک هم بر روی میزان پیشرفت این حالات در فرد اثرگذار خواهند بود.
?دکتر Zahn اظهار می‌کند که در حال حاضر، بهترین راه برای غلبه برعدم قرارگیری نوزاد در معرض باکتری‌ها ی واژن، تغذیه از راه سینه برای ۶ ماه اول زندگی است. باکتریهای موجود در شیر سینه و بر روی نوک آن برای کلنی‌سازی طبیعی یا کاشت میکروب‌های روده کافی است. ممکن است برخی تفاوت‌های اولیه درجمعیت میکروبی روده‌ی نوزادان بر اساس نوع زایمان وجود داشته باشد اما این تفاوت‌ها پس از حدود ۶ ماه از بین خواهند رفت.
?مترجم: مژگان برات زاده
☑️عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
