✅ زنانی که برای تسکین علائم یائسگی متحمل هورمون‌درمانی می‌شوند، معمولاً بافت چربی کم‌تری به‌ویژه در ناحیه شکم نسبت به سایر زنان یائسته دارند.
?یائسگی فرایندی است که در آن دوره‌های ماهیانه‌ی بانوان به دنبال پیر شدن تخمدان‌ها و متعاقب آن کاهش هورمون استروژن پایان می‌یابد. زنانی که این دوران را می‌گذرانند اغلب مستعد افزایش وزن می‌شوند. دانشمندان هنوز در حال تحقیق در مورد چگونگی بهبود این تغییرات هستند.
?دکتر Papadakis از دانشگاه لوزان سوئیس اظهار داشت: «هنگامی‌که ما نمونه بزرگی از بانوان را مورد مطالعه قرار دادیم تا اثرات هورمون‌درمانی یائسگی بر ترکیب بدن آن‌ها را بهتر درک کنیم، تحقیقات ما نشان داد این بانوان مادامی‌که هورمون‌درمانی می‌شدند، کم‌تر در معرض تجمع چربی شکمی بودند. با این حال، این اثر محافظتی به سرعت پس از این‌که شرکت‌کنندگان دریافت هورمون را متوقف کردند، از بین رفت».
?محققان داده‌های حاصل از یک مطالعه آینده نگر را برای بررسی فاکتورهایی که روی نتایج بیماری‌های قلبی‌عروقی اثر می‌گذارند، بررسی کردند. شرکت‌کنندگان در این مطالعه گروهی، زنان یائسه بین سنین ۵۰ تا ۸۰ سال بودند. از ۱۰۸۶ شرکت‌کننده درمورد استفاده فعلی و گذشته آن‌ها از هورمون‌درمانی یائسگی سؤال شد. همه‌ی زنان تحت اسکن‌های اشعه ایکس برای اندازه‌گیری ترکیب بدنی قرار گرفتند. زنانی که به‌طور رایج تحت هورمون‌درمانی یائسگی بودند به‌طور قابل توجهی سطوح پایین‌تر بافت چربی شکمی نسبت به زنانی که هرگز هورمون‌درمانی دریافت نکردند، نشان دادند. این زنان هم‌چنین سطوح کل چربی و شاخص توده بدنی پایین‌تری داشتند. در میان زنانی که قبلاً هورمون‌درمانی می‌شدند تجزیه‌تحلیل حاصل، هیچ‌گونه اثر مازادی را بر روی بافت چربی شکمی نشان نداد. صرف نظر از این‌که این زنان چه مدت تحت درمان هورمونی بودند و این‌که چه مدت زمانی از استفاده آن‌ها از این هورمون‌ها سپری شده است، نتایج نشان داد که آن‌ها بازگشت سریع توده‌ی چربی را تجربه کردند.
?به گفته Papadakis، داشتن چربی شکمی یک فاکتور خطر برای سیستم قلبی‌عروقی و سلامت استخوان‌ها است. هنگامی‌که زنان هورمون‌درمانی یائسگی را متوقف می‌کنند، باید از خطرات آن آگاه بوده و فعالیت فیزیکی خود را به‌طور جدی افزایش دهند تا از احتمال اضافه وزن جلوگیری کنند.
?مترجم: مژگان برات زاده
☑عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
