کاهش مصرف کود به کمک قارچ ها

تولید کود کشاورزی یکی از عوامل افزایش گازهای گلخانه‌ای در جهان امروز است. اخیراً نشان داده شده است که هم‌زیستی قارچ و گندم می‌تواند به جذب موادغذایی توسط گیاه کمک کند و میزان نیاز به کود را کاهش دهد. در یک پژوهش میزان جذب مواد غذایی اصلی مانند فسفر و نیتروژن، از طریق قارچ برای سه رقم گندم در میزان CO2های متفاوت بررسی شده است و نتایج نشان می‌دهد که تغییرات احتمالی شرایط جوی در آینده تأثیری بر میزان جذب این مواد توسط گیاه از طریق قارچ ندارد.

کاهش مصرف کود در کشاورزی یکی از عواملی است که می‌تواند میزان تولید گازهای گلخانه‌ای در بخش کشاورزی را کاهش دهد. علاوه بر این موضوع، با وجود افزایش مصرف کودهای فسفر و نیتروژن برای افزایش بازده برخی گیاهان (مانند گندم)، میزان تولید آن‌ها در در سال‌های اخیر به میزان ثابتی رسیده است. بنابراین استفاده‌ی بیش‌تر از کودها تنها باعث افزایش آسیب‌های زیست محیطی خواهد شد.

محققان انگلیسی متوجه شدند که هم‌زیستی قارچ با گندم می‌تواند میزان جذب مواد مغذی را توسط گیاه افزایش دهد و این اولین بار است که ارتباط یک قارچ با ریشه‌های یک غله باعث افزایش جذب فسفر و نیتروژن شده است. این سیستم‌ زراعی وابستگی کم‌تری به کودها دارد و اثرات محیط زیستی آن‌ها را کاهش می‌دهد. هم‌چنین قارچ می‌تواند به گیاه برای رشد، جذب نیتروژن، جذب آب و دفاع در برابر بیماری‌ها کمک کند.

اغلب گیاهان از طریق ریشه‌هایشان با قارچ‌ها هم‌زیستی دارند که باعث می‌شود بتوانند مواد غذایی را بهتر از خاک جذب کنند. در ازای آن، گیاهان کربن را در اختیار قارچ‌ها قرار می‌دهند تا این هم‌زیستی تکمیل شود. اما اصلاح نباتات شدید و ناآگاهانه باعث شده که این ارتباط سودمند بین برخی از رقم‌ها و قارچ‌‌ها از بین برود. به‌طور مثال اغلب رقم‌های گندم قادر به برقراری این ارتباط نیستند. با این وجود پتانسیل خوبی برای تولید رقم‌هایی با این قابلیت وجود دارد تا پایداری سیستم‌های تولید غذا در آینده بهبود یابد.

برای بررسی اثر این قارچ، محققان اجازه دادند که قارچ در کنار ریشه‌ی 3 رقم گندم در آزمایشگاه رشد کند. هم‌چنین برای بررسی پایداری این هم‌زیستی در آینده این رقم‌ها در غلظت‌های مختلفی از CO2 قرار گرفتند: یکی در هوای عادی و دیگری در غلظت دو برابر CO2 (که برای سال 2100 پیش‌بینی می‌شود). رقم‌های مختلف گندم میزان جذب موادغذایی متفاوتی داشتند اما تفاوتی در میزان جذب فسفر و نیتروژن برای سه رقم در شرایط CO2 بالا و شرایط عادی وجود نداشت. این نشان‌دهنده این موضوع است که قارچ در شرایط آینده نیز می‌تواند مواد مغذی را انتقال دهد.

بنابراین قارچ می‌تواند یک ابزار جدید برای تضمین امنیت غذایی آینده باشد. درحال حاضر تنها این بحث وجود دارد که مجموع تأثیری که قارچ بر روی گیاه می‌گذارد مثبت است یا منفی، زیرا برخی مدارک دال بر این موضوع است که قارچ می‌تواند به‌عنوان انگل نیز عمل کند. هم‌چنین محققان پیشنهاد می‌کنند که تحقیقی مشابه در مزرعه نیز انجام شود تا تکرارپذیری مزیت‌های قارچ که در این تحقیق بدست آمده است بررسی شود.