کشف شش ژن مستعد سرطان پانکراس

در پژوهشی مهم، محققان، ارتباطی میان جهش‌های ژرم لاین وراثتی در شش ژن مستعد به سرطان را در ریسک ابتلا به سرطان پانکراس یافتند.

یک تیم تحقیقاتی به رهبری فرگوس کوچ از کلینیک مایو، مناطق کدگذاری کننده ۲۱ ژن مستعد سرطان مانند TP53 ،BRCA1 و ATM را در بیش از ۳۰۰۰ بیمار مبتلا به سرطان پانکراس بررسی کردند تا جهش‌های این ژن‌ها را بررسی کنند. او و همکارانش معتقدند که مطالعات اپیدمیولوژیک نشان دهنده یک وجه وراثی در بین ۱۰ تا ۲۰ درصد سرطان های پانکراس است.

همانطور که در مجله the Journal of the American Medical Association گزارش شد، این محققان دریافتند که جهش‌ها در این شش ژن مربوط به خطر ابتلا به سرطان پانکراس است و می‌تواند در ۵/۵ درصد از بیماران از جمله بیماران بدون سابقه خانوادگی، یافت شود.

محققان، یک جامعه ۳۰۳۰ نفری مبتلا به داکتال آدنوکارسینومای پانکراس را بررسی کرده و نمونه های خون افراد را برای تجزیه و تحلیل DNA جمع آوری کردند. با استفاده از یک پانل مرسوم چندگانه PCR، محققان منطقه‌های کدگذاری کننده و سایت های همپوشانی مشترک ۲۱ ژن مستعد سرطان را در این گروه مورد هدف قرار داده و سپس این نمونه‌ها را بر روی Illumina HiSeq 4000 تا عمق متوسط ۲۰۰X، توالی سازی کردند.

محققان داده‌های اگزوم ۱۲۳۱۳۶ نفر در پایگاه داده جمع‌آوری ژنوم (gnomAD) را به عنوان گروه مورد مطالعه و اطلاعات اگزوم ۵۳۱۰۵ نفر در پایگاه داده کنسرسیوم جمع‌آوری اگزوم را به عنوان گروه شاهد، در نظر گرفتند. سپس، کوچ و همکارانش جهش‌هایی در ۱۹ ژن از ۲۱ ژن را که در گروه سرطان پانکراس مورد هدف قرار گرفته بودند را کشف کردند. به طور کلی آن‌ها ۲۵۳ جهش ژرم لاین بدخیم را در ۲۴۹ بیمار مشاهده کردند.

در مقایسه با گروه شاهد، شش ژن CDKN2A، TP53، MLH1، BRCA2،ATM و BRCA1 به طور معنی داری با سرطان پانکراس ارتباط داشتند که محققان آن‌ها را ژن‌های مستعد ابتلا به سرطان پانکراس تشخیص دادند. جهش‌ها در CDKN2A با بالاترین ریسک بیماری پانکراس مرتبط و ATM دارای بیشترین تعداد جهش بود. در این گروه، ۱۶۷ نفر از ۳۰۳۰ بیمار یعنی ۵/۵ درصد، دارای جهش بدخیم در یکی از ۶ ژن مستعد سرطان پانکراس بودند.

همچنین از ۳۴۳ بیمار با سابقه خانوادگی سرطان پانکراس، تنها ۲۷ نفر در یکی از ژن‌های مستعد دارای جهش بودند، در حالیکه ۱۴۰ نفر از ۲۶۸۷ بیمار بدون سابقه خانوادگی سرطان پانکراس در یکی از ژن های مستعد، دارای جهش بودند. این نتایج بدان معنا است که ۸/۸۳ درصد از جهش‌های سابقه خانوادگی، حاوی اطلاعات مفیدی نیستند.

آن‌ها همچنین ارتباط معنی داری بین جهش‌ها در این شش ژن و مرحله پیشرفته بیماری، سابقه شخصی سرطان‌های دیگر، سابقه خانوادگی سرطان سینه و سابقه خانوادگی سرطان‌های رایج اپیتلیال پیدا کردند. با این حال، درصد اهمیت این عوامل برای انتخاب بیماران به منظور آزمایش ژنتیک بالینی بسیار اندک بود.

از آن‌جا که فراوانی جهش‌های مستعد بیش از ۵ درصد بود و هیچ پیش‌بینی‌کننده مؤثر جهشی وجود نداشت، کوچ و همکارانش نتیجه گرفتند که بررسی ژنتیکی تمام بیماران مبتلا به سرطان پانکراس با استفاده از آزمایش‌های پانل می‌تواند موجه باشد.

❇️ مترجم: آزاده داودی

☑ لینک مقاله