بیماری توکسوپلاسموزیس به وسیله انگل توکسوپلاسما گوندی ایجاد می‌شود و به شکل وسیعی گسترش می‌یابد. تخمین می‌زنند حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد از کل جمعیت انسانی، ناقل این انگل هستند. گربه‌ها میزبان نهایی آن هستند، اما این انگل حیوانات دیگر را هم درگیر می‌کند، و همینطور انسان. بررسی‌های قبلی نشان داده بودند که انگل، مغز موش‌های آلوده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود ترس آنها از گربه‌ها از دست برود و حتی جذب بوی گربه بشوند که این اتفاق آنها را به یک شکار راحت تبدیل می‌کند. به این وسیله و با اطمینان از خورده شدن موش‌های آلوده توسط گربه، انگل گسترش می‌یابد.
توکسوپلاسموزیس برای افراد دارای سیستم ایمنی ناکارامد و جنین‌های متولد نشده می‌تواند کشنده باشد، اما در افراد سالم فقط علائم کمی ایجاد می‌کند. با این حال مطالعات نشان داده اند که شیوع بیماری‌های روانی مثل اسکیزوفرنی، افسردگی و اختلال اضطراب در افراد ناقل توکسوپلاسما گوندی بیش‌تراست.
زمانی که ما با انگل توکسوپلاسما آلوده می‌شویم (مثلا در پی خوردن گوشت نیم پخته و یا برخورد با مدفوع گربه) انگل به معده می‌رسد. سپس از میان دیواره روده می‌گذرد و با سیستم ایمنی که باید در حالت عادی آن را بکشد برخورد می‌کند. درعوض، سلول‌های ایمنی تحت کنترل انگل قرار می‌گیرند. با ترشح ماده GABA آنها می‌توانند آلودگی را در بدن منتشر کنند. “این مشابه نحوه صحبت کردن سلول‌های عصبی با یکدیگر در مغز است.”
مطالعه جدید نشان داده است که مولکول‌های کوچک کلسیم، پیام رسان این ارتباط هستند. محققان گیرنده جدیدی برای کلسیم در سلول‌های ایمنی یافتند که دستورات انگل به سلول را دریافت می‌کند. مطلب جالب توجه این است که این سیگنال را می‌توان با داروهای فشارخون منظم، مهار کرد. وقتی موش دارو را دریافت کرد، انتشار انگل مهار شد. محققان ادعا نمی‌کنند که داروهای فشار خون، توسکوپلاسموزیس را درمان می‌کنند اما کشف این مسیرارتباطی در سلول‌های ایمنی، منجر به فهم بهتر نحوه گسترش انگل در بدن می‌شود و می‌تواند در آینده به ما برای توسعه روش‌های targeted therapy کمک کند.
?ترجمه و بازنویسی: مهرنوش لک
☑️لینک خبر
☑️عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
