سلول‌های سرطانی وقتی از کنترل ساعت شبانه‌روزی‌شان (Circadian Cycle) خارج می‌شوند، بسیار سریع تقسیم می‌شوند. نقش این ریتم شبانه‌روزی در افزایش سرعت گسترش سرطان قبلاً مشخص شده بود، ولی تا به حال مورد آزمایش برای کنترل رشد تومور قرار نگرفته بود.
حال پژوهشگران در یک سرطان مدل موشی نشان داده‌اند که تنظیم مجدد ساعت سلولی رشد تومور را کم می‌کند.
در این تحقیق، دانشمندان نشان دادند که در سلول‌های سرطانی B16 ژن‌های مرتبط به ساعت سلولی سرکوب شده‌اند، ولی درمان‌هایی که سبب بازگشت ریتم شبانه‌روزی به سلول می‌شوند، مانند افزودن دگزامتازون و فورسکولین یا دادن شوک حرارتی به سلول، باعث بیان مجدد ژن‌های مربوط به ساعت سلولی می‌شود، بنابراین در تکنیک فلوسایتومتری سلول‌های کمتری در فاز S قرار می‌گیرند و بیشتر سلول‌ها در فاز G1 مشاهده می‌شوند که نشان از کاهش سرعت تقسیم سلول‌های سرطانی دارد.
همچنین پژوهشگران با آزمایش همزمان در موش و در بافت کشت داده شده در آزمایشگاه، نشان دادند بعد از یک هفته اندازه تومور در حالت درمان شده نسبت به حالت کنترل، دو سوم کاهش داشته است.
این روش یک رویکرد جدید در کاهش رشد تومور و عقب انداختن متاستاز به حساب می‌آید. البته به کار انداختن ساعت سلولی در سلول انسانی هنوز یک چالش به حساب می‌آید.
نتایج این تحقیق در ژورنال BMC Biology به چاپ رسیده است.
ترجمه: کسری طباطبایی
