?نیتروژن در دسترس گیاه که برای رشد و فعالیت‌های حیاتی مورد نیاز است، همواره با محدودیت مواجه است. ترکیبات نیتروژن‌دار کودهای نیتراته به راحتی در آب حل شده و از دسترس گیاه خارج می‌شوند. به همین دلیل تلاش برای رهایش طولانی مدت مواد مغذی کودها، از حوزه‌های بسیار مهم تحقیقات زیست‌فناوری کشاورزی است. برای این منظور تاکنون از روشهای کپسوله کردن در بافت پلیمرهایی مانند کیتوزان، پلی وینیل الکل و نشاسته استفاده شده است. روش دیگر، پوشاندن ماده مؤثره با پلیمرها و ترکیبات مختلف است.
✅پژوهشگران دانشگاه فدرال و پژوهشکده فیزیک و مهندسی مواد سیبری در روسیه، با ترکیب ماده مؤثره کودهای سنتی و پلیمرهای جدید زیست‌تخریب‌پذیر، به کودهایی با رهایش بسیار کند دست یافتند.
✅پلی‌استری از منشأ باکتری با نام پلی-۳-هیدروکسی بوتیرات برای این منظور مورد استفاده قرار گرفته‌است. این پلیمر در مخلوطی از پودر چوب و آمونیوم نیترات پرس شده و به شکل قرص تهیه شد. تأثیر سه نوع قرص مختلف بر رشد گندم در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. بهترین پاسخ رشدی مربوط به قرصهایی بود که شامل پوشش پلی-۳-هیدروکسی بوتیرات به تنهایی یا با حضور پودر چوب بودند. زیست‌توده گندم‌های رشد کرده در این شرایط تا ۲۵% بیشتر از زیست‌توده گندم‌ها با کودهای معمولی گزارش شده است.
✅فرمولاسیون‌های دارای این پلیمر به تنهایی یا در حضور پودر چوب تا بیش از دو ماه رهایش کندتری نشان دادند. این فرمولاسیون می‌تواند همزمان با بذر گندم به خاک وارد شده و در تمام سه ماهه اول رشد گندم به کارایی خود ادامه دهد. به این ترتیب به میزان قابل توجهی از آلودگی محیط زیست و مصرف کودهای شیمیایی خواهد کاست.
☑️ لینک خبر
☑️ عضویت در زیست فن کشاورزی
☑️عضویت در کانال زیست فن
