✅گرایش جنسی در مردان به عوامل مختلفی بستگی دارد که هر کدام دارای شواهد ژنتیکی و محیطی مربوط به خود هستند. اما تاکنون مطالعات کمی درباره شواهد ژنتیکی گرایش جنسی مردان انجام شده است. اخیرا یک «تحقیق جمعی گسترده ژنومیک» (GWAS) مقدماتی درباره گرایش جنسی مردان در مجله Scientific reports به چاپ رسیده است که اگرچه یافته‌های آن نشان‌دهنده وجود تفاوت‌های ژنتیکی در نزدیکی ژن‌هایی است که می‌توانند با گرایش جنسی مرتبط باشند، اما مؤلفین اذعان دارند که هنوز نمی‌‌توان چنین یافته‌هایی را صد در صد تایید کرد.
?آلن سندرز و همکارانش یک «تحقیق جمعی گسترده ژنومیک» از گرایش جنسی مردان ترتیب دادند که شامل ۱۰۷۷ مرد هم‌جنس‌گرا و ۱۲۳۱ مرد دگرجنس‌گرا بود که اغلب از نژاد اروپایی بودند. محققین در این مطالعه توانستند چند ناحیه را با چندین پلی‌مورفیسم تک‌نوکلئوتیدی یا تغییرات یک‌حرفی در DNA شناسایی کنند که مهم‌ترین آن‌ها در کروموزوم‌های ۱۳ و ۱۴ و نزدیک ژن‌هایی قرار دارند که عملکرد آن‌ها به‌طور منطقی با ژن‌های دخیل در تعیین گرایش‌های جنسی مرتبط است.
?به گفته محققین، قوی‌ترین ناحیه مرتبط با این ژن‌ها در کروموزوم ۱۳، بین ژن‌های SLITRK6 و SLITRK5 قرار گرفته بود. ژن SLITRK6 در فرایند رشد نورون‌ها دخیل است و اغلب در ناحیه‌ای از مغز به نام مغز میانی بیان می‌شود که شامل قسمتی از مغز است که قبلا مشخص شده بود اندازه آن بسته به نوع گرایش جنسی، متفاوت است.
? در کروموزوم ۱۴ اما، ژن TSHR (گیرنده هورمون محرک تیروئید) مهم‌ترین پلی‌مورفیسم تک‌نوکلئوتیدی را پوشش می‌دهد. گونه‌های ژنتیکی در ژن TSHR ممکن است به توضیح یافته‌های گذشته که ارتباط عملکرد غیرعادی تیروئید و بروز هم‌جنس‌گرایی در مردان را نشان می‌دادند، کمک کند.
?نویسندگان مقاله اضافه کرده‌اند که اندازه نه‌چندان بزرگ نمونه آزمایش آن‌ها در بررسی این ویژگی که دارای پیچیدگی‌های ژنتیکی بالا است و همچنین تمرکز آن‌ها بر یک گروه نژادی خاص، ازجمله عوامل محدودکننده این مطالعه هستند.
?آن‌ها خاطرنشان کرده‌اند که اگرچه دو نقطه اوج این مطالعه، مثال‌هایی جذاب و حتی مرتبط با نزدیک‌ترین ژن‌های آن‌ها در کروموزوم ۱۳ و ۱۴ به ما ارائه می‌دهند، اما ارتباط این ژن‌ها و گرایش جنسی در مردان هنوز قابل‌اثبات نیست.
?ترجمه: مریم باورساد
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
