محققان کشف کردند که یک فرم از RNA به نام رونوشت ۱ مرتبط با متاستاز آدنوکارسینومای ریه (MALAT1)، متاستاز سرطان پستان را در موش‌ها سرکوب کرده و زمینه جدیدی برای تحقیقات درمانی ارائه می‌دهد. این یافته‌ها شگفت آور بوده، زیرا MALAT1 یک RNA بلند غیر کدشونده (lncRNA) می‌باشد که قبلاً به عنوان پروموتر متاستاز توصیف شده است.
پژوهشگر اصلی این مطالعه، Li Ma و گروه پژوهشی او طی شش سال دریافتند که عمل غیرمنتظره سرکوب متاستاز توسط MALAT1، از طریق رویکردهای ژنتیکی بسیار دقیقی انجام می‌شود. این در حالی است که مطالعات قبلی نشان داده MALAT1، در بسیاری از تومورهای توپر افزایش بیان داشته و نقش تنظیمی مهمی در بیولوژی، متاستاز و عود سرطان دارد.
یافته های این دانشمند نتیجه گیری‌های انجام شده از مطالعات قبلی MALAT1 را رد کرده و ارزش بالقوه‌ای از عوامل درمانی هدف‌مند مسیر سلولی مرتبط با MALAT1 را نشان می‌دهد که نیاز به تحقیقات بالینی بیش‌تری دارد.
این گروه پژوهشی مشاهده کردند که MALAT1 یک پروتئین شناخته شده به نام TEAD (یک فاکتور رونویسی) را شناسایی و غیرفعال کرده، که در صورت ترکیب شدن با “co-activator” به نام YAP، گسترش و پیشرفت متاستاتیک سرطان را در پی‌دارد. محققان دریافتند که MALAT1 به TEAD متصل شده و آن را غیرفعال کرده و مانع همکاری TEAD با YAP و هدف گیری ژن ها در توسعه متاستاز می‌شود.
گرچه MALAT1 به متاستاز مرتبط است، این گروه پژوهشی با استفاده از موش تراریخته مدل سرطان پستان، ژن MALAT1 را بدون تغییر بیان ژن های مجاور غیر فعال کرده و متوجه شدند، غیرفعال کردن MALAT1 باعث افزایش متاستاز ریه شده، که در صورت بازگشت مجدد MALAT1 نتیجه معکوس می‌شود. به همین ترتیب، فقدان MALAT1 در سلول‌های سرطان پستان انسان موجب القای متاستاز شده، که با تغییر مجدد MALAT1 نتیجه تغییر می‌کند. علاوه بر این، بیان بیش از حدMALAT1 متاستاز سرطان پستان را در چندین مدل موش سرکوب می‌کند.
این مطالعه نشان می‌دهد که عمل غیر منتظره MALAT1 از طریق هدف گیری ژن های جامع و روش‌های نجات ژنتیکی در چندین مدل in vivo صورت می‌گیرد. این یافته‌ها نیازمند ارزیابی مجدد و تلاش های مداوم برای هدفگیری MALAT1 به عنوان یک استراتژی درمانی ضد متاستاز است و یک چارچوب کلی برای پیگیری درک بهتر LncRNA ها را فراهم می‌کند.
مطالعات اخیر نقش متنوع بیولوژیکی lncRNA ها را در زمینه بیان ژن، تمایز سلولی و بیماری‌زایی نشان می‌دهد که می‌توانند ابزاری مناسب جهت تشخیص و پیش آگهی بسیاری از بیماری ها و به عنوان یک جایگزین درمانی محسوب شوند.
✅ لینک خبر
✅ لینک مقاله
