پیش بینی پاسخ سلولهای سرطانی به شیمی درمانی
رایج ترین روش درمان بیماری سرطان شیمی درمانی است. اما این روش همیشه جوابگو نیست و برخی از بیماران با این روش درمان نمی‌شوند. علت چیست؟
پاسخ به نحوه ی واکنش سلولهای سرطانی به داروهای شیمی درمانی بر می‌گردد. بسیاری از داروهای شیمی درمانی با آسیب به DNA سلولهای سرطانی، آنها را وادار به خودکشی می‌کنند. اما مسئله این است که برخی از سلولهای سرطانی آسیب‌های وارد شده به DNA خود را به روش‌های گوناگون ترمیم می‌کنند. به همین دلیل برخی از بیماران به شیمی درمانی پاسخ نمی دهند و بیماری ادامه می یابد.
اگر بتوان پاسخ سلولهای سرطانی به داروهای شیمی درمانی را پیش بینی کرد، دستاورد بسیار بزرگی است، چرا که در این صورت به هر بیمار داروی مناسب او داده خواهد شد و بدین ترتیب از مصرف داروهایی که نه تنها هیچ فایده‌ای برای او ندارند که اثرات جانبی زیادی دارند و همراه با صرف هزینه و زمان درمان طولانی می باشند، رهایی می‌یابند.
زمانی که DNA سلولی آسیب می‌بیند، با توجه به نوع آسیب، سلول از مسیرهای مختلفی برای ترمیم استفاده می‌کند. توانایی سلولهای تومورهای مختلف در ترمیم DNA بسیار متفاوت است.
محققان MIT روشی کشف کردند که قادر است، پاسخ سلولهای سرطانی به شیمی درمانی را پیش‌بینی کند. این روش یک مدل ریاضی است که نسبت بین توانایی سلول‌ها در ترمیم DNA را با حساسیت آنها به دارو می سنجد (در حقیقت این مدل حساسیت سلول‌ها به دارو را ارزیابی می کند).
آنها این مدل ریاضی را با استفاده از اطلاعات مربوط به ترمیم DNA در سلول های لفنوبلاستوئید و چگونگی تاثیر داروی temozolomide (یکی از داروهای تورمورهای مغزی) بر درمان سلولهای سرطانی ابداع کرده‌اند. آنها با این مدل توانستند چگونگی پاسخ تومورهای بدخیم مغزی به شیمی درمانی را به خوبی پیش‌بینی کنند، که این کار با آنالیز چهار روش ترمیم DNA در تومورهای انسانی رشد یافته در موش انجام شد.
پژوهشگران معتقدند با افزودن تعداد بیشتری مسیر ترمیم به این مدل، پیش بینی‌های آن دقیق‌تر خواهد شد، آنها معتقد این روش می‌تواند تاثیر شگرفی بر درمان سرطان بگذارد.
ترجمه و آماده سازی: سید مصطفی حسینی
