بهبودی سریع زخم به کمک یک چاپگر زیستی

محققان در حال توسعه چاپگری هستند که از سلولهای بیمار پر شده و در کلینیک برای چاپ لایههای جدید پوست استفاده شود به طوریکه سوختگیها یا زخمها سریعتر بهبود یابند. دانشمندان مؤسسه پزشکی بازساختی Wake Forest در حال حاضر اولین نسخه متحرک از این چاپگر زیستی پوست را تولید کردهاند که قادر است پوست دولایه را با وجود زخم مستقیماً پرینت بگیرد.
به گفته نویسنده ارشد این گزارش، Sean Murphy، جنبه منحصر به فرد این فناوری ، تحرک سیستم و توانایی ارائه مدیریت زخمهای وسیع در محل توسط اسکن کردن و اندازهگیری آنهاست تا سلولها را بهطور مستقیم در جایی که نیاز به ایجاد پوست جدید است، قرار دهد.
زخمهای بزرگ که درمان آنها مزمن یا چالشبرانگیز است، پرهزینه بوده و زندگی میلیونها نفر را تحت تأثیر قرار میدهند. سوختگیها نیز چالشهای زیادی را به همراه دارند چراکه مستعد عفونت هستند. تصور میشود که آسیبهای ناشی از سوختگی باعث ایجاد ۱۰ تا ۳۰ درصد از تلفات جنگی متعارف هستند.
در این تکنولوژی جدید، دو نوع اصلی از سلولهای پوست (کراتینوسیتهای اپیدرمی و فیبروبلاستهای درمی) از بافت سالم جدا میشوند. سپس گسترش پیدا کرده و به یک هیدروژل متصل و در نهایت به چاپگر زیستی منتقل میشوند. با استفاده از فناوری پیشرفته تصویربرداری، زخم اسکن شده و به نرمافزار ارسال میشود، بنابراین چاپگر در مورد محل زخمهایی که باید سلولها به آنجا فرستاده شوند اطلاعات کافی دارد. کراتینوسیتها در خارجیترین لایه یافت میشوند، در حالیکه فیبروبلاستها در بهبود بخشیدن و سنتز کلاژن نقش دارند. بنابراین، ساختار طبیعی و عملکرد پوست میتواند تکثیر شده و روند بهبود آسیب را تسریع کند.
این سیستم روی مدلهای پیشبالینی آزمایش شده است. گام بعدی آزمایش این تکنولوژی بر روی انسانها خواهد بود. این فناوری جدید پتانسیل این را دارد که نیاز به پیوندهای پوستی دردناک در بیماران با زخمهای بزرگ و یا سوختگی را از بین ببرد. یک چاپگر زیستی متحرک که قادر باشد زخمهای وسیع را در محل مورد نیاز ترمیم کند، میتواند در تسریع روند مراقبت و کاهش هزینهها برای بیماران تا حد زیادی نقش داشته باشد.
اگر از سلولهای خود بیمار در این فناوری استفاده شود، به سرعت به بهبود زخم کمک خواهد کرد. در حالی که انواع دیگری از محصولات ترمیمکننده زخم نیز برای درمان زخمها وجود دارد که به بسته شدن آنها کمک میکند اما این محصولات بهطور مستقیم به تشکیل پوست کمکی نمیکنند.