مبارزه با انگل ها به کمک ضدانگل‌های موجود در مدفوع دام
مدفوع گوسفند می‌تواند در ایجاد نسل جدیدی از درمان‌های ضدانگلی نقش مؤثری ایفا کند. به گفته محققین این روش‌ها قادر خواهند بود دام‌ها را در برابر انگل ها محافظت کرده و سالیانه میلیون‌ها دلار در این صنعت صرفه‌جویی ایجاد کنند.
محققان دانشگاه کوئینزلند به منظور یافتن ضدانگل‌های طبیعی، باکتری‌ها و قارچ‌های موجود در مدفوع گوسفندان آلوده و مراتع را مورد مطالعه قرار می‌دهند. این ضدانگل‌ها قادرند از ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی و آنتی‌پارازیتی جلوگیری کنند.
پروفسور رابرت کاپن و دکتر زینب خلیل از انستیتو علوم زیستی مولکولی دانشگاه کوئینزلند گرنت 700 هزار دلاری انجمن تحقیقات استرالیا را با همکاری فدراسیون سلامت حیوانات بورینگر استرالیا به دست آورده‌اند. این مرکز سلامت در تحقیقات و توسعه ضدانگل‌ها بسیار پیشرو است و سرمایه‌های نقدی و غیرنقدی مورد نیاز این پروژه جمعاً به ارزش 1/5 میلیون دلار را تأمین خواهد کرد.
شیوع نماتدها می‌تواند به قرنطینه کردن دام و مراتع، افزایش هزینه‌های تحمیل‌شده به کشاورزان، به خطر افتادن امنیت غذایی استرالیا و آسیب‌پذیر شدن تجارت صادرات بیانجامد. در حالی که امروزه کشاورزان از ترکیبی از مواد شیمایی موجود به عنوان ترکیبات ضدپارازیتی استفاده می‌کنند، بسیاری از نماتدها نسبت به چندین سم مقاوم شده‌اند. این معضل به دلیل سرعت پایین کشف ضدپارازیت‌های جدید برای صنعت دام پیچیده‌تر از قبل شده است.
دکتر خلیل می‌گوید آن‌ها نمونه‌هایی از مدفوع گوسفندان آلوده و خاک مراتع را از ایستگاه‌های گوسفندان تجاری در استرالیا جمع‌آوری کرده‌اند. پس از انتقال این نمونه‌ها به آزمایشگاه، کتابخانه‌ای از باکتری‌ها و قارچ‌ها ایجاد خواهد شد و این محققان می‌توانند برای پیدا کردن انواع جدیدی از ضدانگل‌های طبیعی این کتابخانه را دست‌ورزی کنند.
میکروب‌هایی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌توانند حاوی خوشه‌های ژنی خاموش یا خاموش‌شده‌ای باشند که ویژگی‌های ضدپارازیتی دارند. محققین می‌توانند از ترکیبات شیمیایی متنوع و محرک‌های فیزیکی که روی این میکروب‌ها موثرند استفاده کنند تا آن‌ها را به سمت بیان و تولید ترکیبات دفاعی طبیعی که در حالت عادی در رمز ژنتیکی خود مخفی کرده‌اند، سوق دهند.
دکتر خلیل ادامه می‌دهد: ما ترکیبات ضدانگلی را که یافته‌ایم مورد بررسی کامل قرار خواهیم داد و مواردی که پتانسیل بیش‌تری برای فعالیت ضدپارازیتی داشته باشند را دنبال خواهیم کرد.
این ترکیبات ضدپارازیتی جدید اثرات بنیادینی بر کشاورزی خواهند داشت. از این اثرات می‌توان به این موارد اشاره کرد: امکان استفاده کمتر از مواد شیمیایی که اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرند، کاهش تنش شیمیایی به محیط زیست و ایجاد امکان احیای مراتع آلوده که پیش‌تر تصور می‌شد مورد استفاده اقتصادی خود را از دست داده‌اند.
