محققان دانشگاه میشیگان اپلیکیشنی طراحی کرده‌اند که خطرات طولانی مدت تأخیر در درمان بیماران سرطانی در طی همه‌گیری کووید-۱۹ را با خطر عفونت بالقوه آن در صورت انجام برخی اقدامات جراحی، شیمی‌درمانی یا پرتونگاری مقایسه می‌کند. از آنجا که بیماری کووید-۱۹ سیستم‌های مراقبت بهداشتی را در سراسر کشور تحت‌الشعاع قرار داده است، پزشکان، جراحی و سایر روش‌های درمانی را برای هزاران بیمار مبتلا به سرطان به تعویق انداختند. این تاًخیرها به ویژه برای مبتلایان به مراحل اولیه و کم‌تر تهاجمی بیماری ممکن است ماه‌ها به طول انجامد.
اپلیکیشن OncCOVID به پایگاه‌های داده ملی و بزرگ سرطان متصل می‌شود تا بتواند بسته به ویژگی‌های فردی بیماران و هم‌چنین تأثیر کووید بر جامعه محلی آن‌ها، به ارزیابی خطر درمان فوری در مقابل درمان با تاًخیر کمک کند. محقق اصلی پروژه، Holly Hartman، دانشجوی دکترای زیست پزشکی در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان می‌گوید: “در بسیاری از انواع سرطان، تأخیر در درمان منجر به نتایج بدتری برای بیماران می‌شود”.
اما هر بار که یک بیمار سرطانی برای مراقبت به بیمارستان مراجعه می‌کند، خود را در معرض خطر بالاتر ابتلا به کووید-۱۹ قرار می‌دهد. بنابراین، ضروری است که بین نیاز به درمان این بیماری بسیار جدی و خطر بالای قرارگیری در معرض کووید-۱۹ برای بیماران سرطانی که سیستم‌های ایمنی آن‌ها غالباً به خطر می‌افتد، تعادل ایجاد کنیم”.
محققان پیش‌بینی می‌کنند که پزشکان با استفاده از OncCOVID به شناسایی بیمارانی که مزایای درمان فوری آن‌ها از خطر کووید-۱۹ بیشتر است، کمک می‌کند. Hartman می‌گوید: “ما هم‌چنین شاهد هستیم که این برنامه در زمانی که داده‌ها حاکی ازین هستند که تأخیر در معالجه احتمالاً تأثیر کم و یا هیچ تأثیری بر نتایج بلند مدت در بیمار نخواهد داشت، اطمینان بیش‌تری به انکولوژیست‌ها و بیماران آن‌ها می‌دهد”.
در همین حال، Daniel Spart، استادیار انکولوژی در میشیگان می‌گوید: سیستم‌های مراقبت بهداشتی ارائه‌دهنده خدمات پشتیبان که نیاز به اولویت‌بندی بیمارانی دارند که به دلیل کووید-۱۹ معالجه آن‌ها متوقف شده است، نیز می‌توانند از اپلیکیشن OncCOVID استفاده کنند. به گفته وی، اساساً بیمارستان‌ها در طی کووید از سیستم سه لایه‌ای استفاده کرده‌اند: معالجه، کمی تأخیر یا تأخیر بسیار. متأسفانه، این سیستم لایه‌ای مناسب نیست. هدف ما ایجاد منبعی بود که بتواند هم برای فرد بیمار و هم برای جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند مناسب باشد”.
این اپلیکیشن به پزشکان اجازه می‌دهد تا بیش از ۴۵ ویژگی در مورد یک بیمار از جمله سن، محل سکونت، نوع سرطان و مرحله آن، برنامه درمانی، شرایط پزشکی و طول مدت پیشنهادی تأخیر در مراقبت را وارد و ارزیابی کنند. این برنامه بقای احتمالی پنج یا ۱۰ ساله بیمار را پس از درمان فوری و معالجه‌ی با تاًخیر محاسبه می‌کند.
در آخر، محققان هشدار داده‌اند که برنامه OncCOVID نباید توصیه‌های پزشکی به بیماران ارائه دهد. زیرا عوامل متعددی ممکن است توصیه‌ی یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های پزشکی را برای تأخیر یا تسریع معالجه سرطان تعیین کند. عواملی مانند ظرفیت بیمارستان محلی برای اطمینان از معالجه ایمن بیماران سرطانی در طول همه‌گیری باید توسط پزشکان و یا ارائه‌دهندگان سرویس‌های مراقبت بهداشتی مشخص شوند.
