مؤسسه UMSICHT فرانهوفر آلمان در قالب پروژه BioPSA چسب‌های حرارتی حساس به فشار تولید کرده است که از ترکیبات زیستی قابل بازیافت برای تهیه آن‌ها استفاده شده است. چسب‌های نواری از قدرت چسبندگی بالایی برخوردارند و حتی بعد از چندبار چسباندن و جدا کردن باز هم خاصیت خود را حفظ می‌کنند. در تولید این چسبنده‌های حساس به فشار از ترکیبات نفتی استفاده می‌شود.
چسب‌های حساس به فشار (PSAs) در دمای اتاق خاصیت چسبندگی خود را حفظ می‌کنند. به چسب‌های حساس به فشاری که برای چسبیدن به حرارت نیاز دارند چسب حرارتی حساس به فشار می‌گویند. در ساخت این چسب‌ها از ترکیبات پلیمری، مواد چسبنده، نرم‌کننده و برخی ترکیبات دیگر استفاده می‌شود. جزء اصلی که موجب ایجاد خاصیت چسبندگی می‌شود پلیمر پایه است.
نوع پلیمری که به کار گرفته می‌شود از اهمیت بالایی برخوردار است. جنبه‌های گوناگون آن باید مورد بررسی قرار بگیرد. از جمله این موارد می‌توان به دسترسی، قیمت، پایداری و سازگاری با سایر مواد چسب زیستی اشاره کرد. پلی‌لاکتیک‌اسید (PLA) یکی از مهم‌ترین پلیمرهای زیستی برای پروژه BioPSA به‌عنوان پلیمر پایه‌ای انتخاب شد. PLA علاوه بر در دسترس بودن، قیمت مناسبی هم نسبت به سوخت‌های فسیلی دارد.
فرمولاسیون چسب‌های زیستی برای برخورداری از خواص مشابه با چسب‌های تجاری بهینه‌سازی شد. در این بخش دانشگاه Westphalian و بخش‌های صنعتی Jowat SE و Hankel همکاری داشتند. ۳۰۰ فرمولاسیون متفاوت بررسی شد و فقط دو مورد از خواص مناسب برخوردار بودند. این فرمولاسیون‌ها توسط شرکای صنعتی آزمایش شدند. استانداردهای لازم برای تولید چسب‌های با پایه زیستی بعد از تجاری شدن این محصول در آینده نزدیک تدوین خواهد شد.
تأمین هزینه‌های پروژه BioPSA بر عهده وزات غذا و کشاورزی آلمان است. این طرح، بخشی از پروژه بزرگ منابع تجدیدپذیر است. اعضای این پروژه به غیر از مؤسسه UMSICHT فرانهوفر؛ دانشگاه Westphalian، شرکت Jowat SE، شرکت Logo tape و شرکت Henkel KGaA می‌باشند.
