امریکا برای تأمین سوخت‌های زیستی خود به یک میلیارد تن زیست‌توده در سال نیاز دارد، چون این نوع از سوخت‌ها نسبت به سایر منابع تأمین انرژی، مقرون به صرفه‌تر هستند و آلودگی کمتری ایجاد خواهند کرد، اما استفاده از زمین‌های اراضی و منابع آب شیرین برای تولید زیست‌توده باعث ایجاد رقابت و مشکلاتی برای تأمین سایر محصولات غذایی خواهد شد. بنابراین برای رفع مشکل تولید زیست‌توده و استفاده کمتر از زمین‌های اراضی و آب شیرین، یک گروه تحقیقاتی با همکاری تیمی از زیست‌شناسان دریایی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، راه‌حل استفاده از اقیانوس‌ها را پیشنهاد دادند.
در راستای تولید زیست‌توده ها و سوخت‌های زیستی محصولاتی مانند ذرت کارایی زیادی دارند، اما استفاده از این محصولات برای تولید سوخت باعث ایجاد رقابت و مشکلاتی در زمینه تولید سایر محصولات و مواد غذایی مورد نیاز و همچنین تأمین آب شیرین خواهد شد. از طرف دیگر استفاده از زمین برای استقرار سیستم‌های خورشیدی و بادی بزرگ نیز چالش برانگیز خواهد بود. اقیانوس‌ها منطقه‌ای باز و گسترده برای جمع‌آوری انرژی خورشیدی هستند، اما یکی از محدودیت‌ها این است که بیشترین اثر نور خورشید در سطح بالای اقیانوس‌ها است، در حالی که لایه‌های بالایی از نظر مواد مغذی ضعیف هستند و بسیاری از مواد مغذی در لایه‌های عمیق وجود دارند.
برای رفع این مشکل نیز پیشنهاد کرده‌اند که شبکه‌ای از جلبک‌هایی که رشد سریعی دارند را توسط زیردریایی‌های بدون سرنشین در سطح آب گسترش دهند. این شبکه از جلبک‌ها در طول روز نور خورشید را جذب می‌کنند و در شب از انرژی جذب‌شده در جلبک‌ها برای جذب مواد مغذی در اعماق اقیانوس‌ها استفاده می‌شود. در پژوهشی که توسط وزارت انرژی امریکا و در طی یک آزمایش ۱۰۴ روزه در جزیره کاتالینا انجام شد، مشاهده شد که جلبک‌ها و زیست‌توده های تولید شده با این روش چهار برابر بیشتر از جلبک‌های تولید شده با روش معمول است.
از جلبک‌های تولید شده در این آزمایش و به‌کمک روش تخمیر، برای ساختن استون، بوتانول و اتانول استفاده کرده‌اند. همچنین با استفاده از فناوری‌های جدید دیگر، از این جلبک‌ها نفت خام تولید می‌کنند. اولین مشتری این محصولات تولید شده یک شرکت مدیریت پسماند بوده است. آن‌ها این جلبک‌های دریایی را آزمایش و از آن برای تولید بیومتان استفاده کرده‌اند. این شرکت، سوخت زیستی تولید شده را به‌عنوان جایگزین دیزل برای سوخت کامیون‌های زباله استفاده می‌کنند.
از مزایای استفاده از اقیانوس‌ها برای تولید زیست‌توده ها این است که نیازی به زمین، آب شیرین و کودهای مصنوعی و سموم دفع آفات ندارند. این تیم پژوهشی پیش‌بینی کرده است که می‌توانند میلیون‌ها تن زیست‌توده تولید کنند تا به کمک آن‌ها سوخت‌های زیستی مایع، با قیمت مناسب و همچنین آلودگی کمتر را جایگزین سوخت‌های فسیلی کنند.
