بهره‌گیری از برخی آنزیم‌ها برای تولید سوخت‌زیستی علاوه بر صرف هزینه‌ی کمتر، میزان آسیب‌رسانی به محیط‌زیست را نیز کاهش می‌دهد. از زیست‌شناسی در زمینه‌های متعددی هم‌چون تولید سوخت، پلاستیک، دارو و مواد آرایشی-بهداشتی می‌توان استفاده کرد.
در فرآیندهایی که از سلول زنده و یا اجزای آن برای تولید سوخت‌زیستی یا پلاستیک استفاده می‌شود، زمان و هزینه‌ی زیادی صرف می‌شود. نتیجه‌ی مطالعات جدید دانشمندان کالج سلطنتی این امکان را فراهم کرده است تا بتوان زیست‌توده یا محصول نهایی را ۳۰ برابر سریع‌تر به‌دست آورد.
برای دست‌یابی به سرعت بالا در واکنش‌های‌زیستی دانشمندان آنزیم گلوکوزیداز را تغییر دادند تا بتوانند امکان تجزیه‌ی مجموعه‌های کربوهیدراتی بزرگ به اجزای کوچکتری هم‌چون گلوکز را فراهم کنند. حال این گلوکز تولید شده برای تولید اتانول یا دیگر سوخت‌های‌زیستی می‌تواند مورد تخمیر قرار بگیرد.
سوخت‌های‌زیستی از نشاسته‌ی ذرت، درختان و دیگر گیاهان یا به عبارت کلی‌تر از زیست‌توده حاصل می‌شوند. میزان انتشار دی‌اکسید‌کربن حاصل از سوختن این نوع ترکیبات بسیار کم است، بنابراین تأثیر کم‌تری را بر روی محیط‌زیست خواهند گذاشت. از این سوخت‌ها می‌توان برای وسایل نقلیه و سایر لوازم‌الکترونیکی استفاده کرد.
در تبدیل سلولز به گلوکز، هزینه و زمان زیادی صرف می‌شود، به علاوه ممکن است برخی از آنزیم‌ها در حین انجام عملیات، فعالیت خود را در دماهای بالای ۳۷ درجه‌ی سانتی‌گراد از دست بدهند یا در محلول‌های یونی دچار انحلال شوند. اما درصورتی‌که واکنش‌ها با سرعت بیشتری انجام بگیرند این موانع قابل رفع هستند.
برای دست‌یابی به عملکرد مناسب آنزیم گلوکوزیداز، ساختار آنزیم برای فعالیت در دماهای بالای ۱۳۷ درجه‌ی سانتی‌گراد و محلول‌های یونی دچار دگرگونی شد. این تغییرات میزان تولید گلوکز به عنوان محصول نهایی را تا ۳۰ برابر افزایش دادند. در مقیاس‌های بزرگتر، این تغییرات باعث کاهش ۸۰ تا ۱۰۰ درصدی میزان نشر دی‌اکسید‌کربن می‌شوند.
مهم‌ترین مزیت این تغییرات افزایش در میزان تولید سوخت است که می‌تواند در فراگیر شدن هر چه بیشتر سوخت‌های‌زیستی نقش عمده‌ای داشته باشد. این تغییرات برای گروه وسیعی از آنزیم‌ها قابل اجرا است تا امکان ایجاد کاربردهای گسترده‌تری از آن‌ها فراهم شود. به عنوان مثال می‌توان به تولید سوخت از زباله و پلاستیک‌های بازیافتی اشاره کرد.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
