در پی افزایش دمای جهانی و نشر زیاد دی‌اکسید‌کربن در جو و تغییراتی که در اکوسیستم‌ها در سال‌های اخیر اتفاق افتاده است، اقیانوس‌ها نیز تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و آب آن‌ها اسیدی شده است. یکی از موجودات آبزی که تغییر کرده است، جلبک‌های مرجانی هستند. این جلبک‌ها دارای اسکلتی سخت هستند و در رنگ‌های متنوعی در اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند.
جلبک‌های مرجانی، رنگی و با اسکلتی سخت هستند که در اقیانوس‌های آلاسکا تا مکزیک گسترش یافته‌اند. این جلبک‌ها اغلب در رنگ‌های صورتی، قرمز، ارغوانی، زرد و یا خاکستری-سبز قابل مشاهده‌اند.
جلبک‌های مرجانی تعامل مناسبی با سایر گونه‌ها دارند. تغییر یا ناپدید شدن این جلبک‌ها می‌تواند بر روی سایر جمعیت‌های اکولوژیک نیز تأثیر بگذارد. این جمعیت‌ها از ویژگی‌های مشابهی با جمعیت‌های گیاهی و بی‌مهرگان برخوردار هستند.
سه نوع جلبک مرجانی در جزیره‌ی مرجانی Tatoosh در واشنگتن برای میزان تأثیرگذاری اسیدیته‌ی آب بر روی ساختارشان بررسی شده‌اند. گونه‌ی Pseudolithophyllum whidbeyense در چند دهه‌ی اخیر بر اثر اسیدی شدن متحمل تغییرات شدیدی شده است. در ساختار اسکلتی این گونه نسبت به کلسیم‌کربنات، منیزیم بیشتری وجود دارد؛ که در پی اسیدی شدن اسکلت جلبک ضعیف شده است و به راحتی حل یا طعمه‌ی حلزون‌ها می‌شود. دو گونه‌ی دیگر (Lithophyllum impressum و Pseudolithophyllum muricatum) در پی تغییرات ایجاد شده یکپارچگی اسکلت خود را حفظ کرده‌اند اما نسبت به گونه‌های پیشین کوچکتر شده‌اند.
مطالعه‌ی اسناد تاریخی از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۰ از یکسانی در اندازه و یکپارچگی ساختار این جلبک‌ها حکایت دارد. آن‌چه گونه‌های مختلف در برخورد با تنش‌ها از خود نشان می‌دهند متفاوت است. در تغییرات آب‌‌وهوایی ایجاد شده، برخی از گونه‌ها ممکن است از بین بروند اما برخی دیگر به نرخ رشدشان افزوده شود. مطالعات بیشتر در جهت تعیین رابطه‌ی بین جلبک‌های مرجانی با حلزون‌ها در دست انجام است تا تغییرات رفتاری و یا فیزیکی آن‌ها مورد مطالعه قرار بگیرد.
☑ لینک خبر
