آکاربوز که به‌طور معمول برای درمان دیابت نوع II استفاده می‌شود، می‌تواند میکروبیوم روده را به نحو قابل‌برگشت و وابسته به رژیم غذایی تغییر دهد. این یافته‌ها اهمیت میکروبیوم روده را در سلامت نشان می‌دهد و هم چنین اهمیت توجه بیشتر به نحوه پاسخ میکروبیوم روده به داروها را بیان می‌کند.
آکاربوز دارای پتانسیل تغییر میکروبیوم روده است، اما بسیار وابسته به تغییرات رژیم غذایی است. در مورد داروها، به‌ویژه داروهایی که برای درمان دیابت استفاده می‌شوند، نه تنها تأثیر دارو بر آنزیم‌ها و متابولیسم میزبان، بلکه چگونگی اثر آن بر متابولیسم باکتری‌های روده نیز باید بررسی شود.
در سال‌های اخیر، محققان متوجه شده‌اند که ترکیب میکروبیوم روده افراد مبتلابه دیابت و افراد سالم با یکدیگر متفاوت است. محققان همچنین متوجه شده‌اند که متفورمین که برای درمان دیابت استفاده می‌شود نیز موجب تغییر میکروبیوتای روده و بهبود تحمل گلوکز می‌شود.
آکاربوز موجب مهار آنزیم‌های گلیکوآمیلاز در روده کوچک می‌شود تا از هضم نشاسته موجود در مواد غذایی جلوگیری کند و سبب کاهش سطح گلوکز خون شود. این امر موجب افزایش نشاسته در بخش‌های انتهایی روده می‌شود. انتهای روده به‌عنوان منبع غذایی برای جمعیت‌های باکتریایی روده نیز شناخته شده‌است.
محققان اثرات درمان با آکاربوز را در دوز کم و دوز بالا بر روی ساختار جمعیت میکروبی روده در موش‌هایی که با رژیم غذایی غنی از نشاسته یا غنی از فیبر تغذیه شده بودند مورد آزمایش قرار دادند. دکتر Koropatkin می‌گوید: “بیماران معمولاً برای درمان دیابت ابتدا دوزهای کم داروی آکاربوز را دریافت می‌کنند و سپس دوزهای بالاتر تجویز می‌شوند.”
محققان دریافتند که میکروبیوتای مدفوع حیوان‌هایی که آکاربوز با دوز کم دریافت کرده بودند (۲۵ppm) با موش‌های گروه کنترل که آکاربوز دریافت نکرده بودند، تفاوت معناداری نداشت. با این وجود، آکاربوز با دوز بالا (۴۰۰ppm) ساختار میکروبیوتای روده را تغییر داده بود.
اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره که از نمونه مدفوع اندازه گیری می شوند، به خصوص بوتیرات، به عنوان یک نتیجه از درمان آکاربوز در هر دو رژیم غذایی افزایش یافته است. رژیم غذایی با نشاسته بالا و آکاربوز با دوز بالا موجب افزایش Bacteroidaceae و Bifidobacteriaceae و کاهش Verruocomicorbiacea و Bacteroidales S24-7 می‌شود. هنگامی که درمان متوقف شد، ترکیب روده به سرعت به گروه کنترل بازمی‌گردد که نشان می‌دهد دارو به‌طور دائم بر روی جمعیت روده اثر نمی‌گذارد.
با توجه به نتایج به‌دست آمده، بهترین شیوه استفاده از یک رژم غذایی با فیبر بالا است که سبب می‌شود میکروبیوتای روده در شرایط ایده‌آل باشند و اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیره تولید کنند که ایمنی و هومئوستاز انرژی را تنظیم می‌کند.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
