پیرو گزارش منتشر شده در نشریه Annals of Internal Medicine، شواهد یافت شده حاکی از آن است که حضور دو نشانگر استاندارد دیابت در یک نمونه خون ساده می‌توانند به عنوان پیش‌بینی‌کننده بسیار دقیق برای دیابت و عوارض جانبی آن نظیر بیماری قلبی و کلیوی عمل کنند.
نویسنده اصلی این گزارش، الیزابت سلوین، پزشک و استاد بخش اپیدمیولوژی در دانشکده Bloomberg است. او توضیح می‌دهد: «نتایج پژوهش ما نشان دهنده آن است که دو آزمایش بر روی یک نمونه خون برای تایید دیابت کافیست، تا توانایی ساده‌سازی دستور العمل‌های بالینی کنونی ایجاد گردد.»
اگرچه دیابت قابل درمان است، اما محققان تخمین می‌زنند که حدود سه میلیون آمریکایی از آن رنج می‌برند و هنوز به بیماری خود واقف نیستند. این در حالیست که میلیون‌ها فرد بالغ نیز روی مرز ابتلا به بیماری قرار دارند و خود از آن بی‌خبرند. این وضعیت که «پره دیابت» نامیده می شود، مشابه بیماری دیابت خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیگر عوارض آن را بالا می‌برد و در صورت عدم اصلاح، به سادگی می تواند منجر به دیابت کامل شود.
دکتر سلوین و همکارانش فرضیه‌ای مبنی بر نتیجه مثبت حضور هر دو عامل گلوکز و HbA1c در یک نمونه خونی را ارائه داده‌اند، که می‌تواند یک جایگزین قابل پذیرش برای استاندارد فعلی دو نمونه‌ای باشد.
دکتر سلوین ادامه داد: « پیش از این، پزشکان هر دو آزمایش را با هم انجام می‌دادند. برای مثال، اگر بیمار چاق بوده و یا سایر عوامل خطر دیابت را در خود داشته باشد، احتمالاً پزشک متخصص آزمایش گلوکز و HbA1c را از یک نمونه خون درخواست می دهد. لازم به ذکر است که دستورالعمل‌ها به وضوح قدرت این تست‌ها از یک نمونه خون را برای تشخیص اولیه دیابت رد کرده‌اند.»
برای مشخص کردن صحت عملکرد این رویکرد جدید، سلوین و همکارانش اطلاعاتی از مطالعه سلامت طولانی مدت خطر آترواسکلروز در جوامع ARIC مربوط به بیش از ۱۳۰۰۰ آمریکایی را مورد بررسی قرار دادند. این پژوهش در اواخر دهه ۱۹۸۰ شروع شد و برای یافتن عوامل خطر آترواسکلروز و یک ویژگی اساسی عمده برای بیماری قلبی و سکته مغزی، طراحی شده بود؛ اما در پیگیری سلامت کلی شرکت‌کننده‌ها در طول چند دهه، اطلاعات مرتبط با دیابت آنها شامل گلوکز و HbA1c خون هم جمع آوری شده است.
محققان ۳۸۳ نفر را شناسایی کردند که در دومین چکاپ در ابتدای دهه ۱۹۹۰، بیماری دیابت برای آنها تشخیص داده نشده نبود اما نتایج هر دو آزمایش گلوکز و HbA1c در خون آنها مثبت بودند. ۹۰% آنها در طول ۱۵ سال اول پژوهش به دیابت مبتلا شدند. این اشخاص علاوه بر این، آمار بالاتری از عوارض جانبی دیابت هم همچون بیماری قلبی بالاتر نسبت به افراد سالم یا آن‌هایی که در یکی از ژن‌های آزمایش شده را داشتند، نشان دادند.
سلوین نتیجه گرفت: «دست کم، ترکیب نتایج مثبت از یک نمونه خون ارزش پیش‌بینی‌کننده بالایی برای تشخیص آینده دیابت دارد و بیان کننده خطر بالای ابتلا به عوارض معمول آن است.»
برخی از نمونه ها که یک آیتم مثبت را در تست خون خود نشان داده بودند نیز، در آینده به دیابت مبتلا شدند. در نتیجه، سلوین تاکید کرد که در این افراد، تکرار تست با دستور العمل‌های فعلی همچنان مناسب است.
ترجمه: آزاده داودی
