سوخت مایعفراوری لیگنوسلولوز

تولید دیزل از قندهای لیگنوسلولوزی توسط مخمر اولیجینوس

میکروارگانیسم‌های اولیجینوس (oleaginous) یک طرح امیدبخش برای تولید دیزل‌های تجدیدپذیر و مواد شیمیایی مشتق شده از چربی‌ها هستند. یک گروه تحقیقاتی در آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر آمریکا، با توجه به ظرفیت ذاتی میکروارگانیسم‌های اولیجینوس در تولید چربی از قندهای لیگنوسلولوزی، تولید دیزل از این چربی‌ها را مورد ارزیابی قرار داده‌اند.


با توجه به نگرانی‌های پیرامون امنیت غذایی، مشخص می‌شود که ادامه تولید سوخت‌های تجدیدپذیر برای بخش حمل‌ونقل، به زیست‌توده‌های لیگنوسلولزی به عنوان مواد اولیه وابسته است. روش‌های فراوانی برای تبدیل قندهای موجود در مواد لیگنوسلولزی به سوخت وجود دارد. اخیراً مواد پیش‌ساز سوخت که از سنتز زیستی اسید چرب مشتق شده‌اند، به طور خاص مورد توجه قرار گرفته‌اند زیرا بسیاری از میکروب‌ها، مولکول چربی با محدوده کربن ۲۰-۱۶ تولید می‌کنند که یک زنجیره کربن ایده‌آل برای سوخت دیزل نیز می‌باشد.

در کاربردهای بیوتکنولوژی، انتخاب میکروارگانیسم تعیین‌کننده‌ پیشرفت فرایند است. در تولید لیپید به عنوان یک ماده تولید دیزل و مخلوط شده با آن، انتخاب یک گونه میکروارگانیسم اولیجینوس با شار تولید لیپید بالا بسیار سودمند و مفید می‌باشد. این میکروب‌ها به طور طبیعی مقدار قابل توجهی از وزن سلول خود را به صورت لیپید ذخیره می‌کنند که ترکیب آن به طور کلی، بسیار شبیه به مواد اولیه تولید دیزل زیستی است. این میکروارگانیسم‌ها توانایی مصرف هم‌زمان تمام قندهای موجود را دارند و هم‌چنین تحمل زیادی در برابر مواد بازدارنده ترشح‌شده در هیدرولیز لیگنوسلولزها دارند.

مطالعات فراوانی در خصوص معرفی میکروارگانیسم‌های اولیجینوس مناسب صورت گرفته است؛ اما در تمامی آن‌ها محدودیت شار کربن وجود دارد. در این پژوهش خانوم Violeta Sànchez i Nogué و همکارانش با استفاده از یک فرایند ترکیبی بیولوژیکی-کاتالیزوری در مقیاس bench، قندهای مشتق شده از مواد لیگنوسلولوزی (ساقه ذرت) را توسط ۳۱ گونه مخمر اولیجینوس، به مولکول‌های چربی به عنوان ماده اولیه تولید دیزل زیستی تبدیل نمودند. گونه‌های مخمر بر اساس پروفایل چربی تولید شده و مصرف قند با هیدرولیز ساقه ذرت، ارزیابی شدند.

پس از انجام آزمایشات مربوطه، دو گونه Rhodosporodium toruloides و Cryptococcus curvatus به عنوان میکروارگانیسم‌های بهینه انتخاب شدند. بازده تولید متیل استر اسید چرب (FAME) برای هر دو گونه، ۰.۲۴ گرم بر گرم گزارش شده است. در حالی‌که بالاترین میزان تولید کلی FAME با گونه C. curvatus به میزان ۰.۲۲ گرم بر لیتر-ساعت به دست آمد. با استفاده از گونه R. toruloides، بیشترین غلظت به دست آمده برابر ۲۳.۳ گرم بر لیتر گزارش شده است. گونه مخمر R. toruloides توسط چهار ترکیب آروماتیک برای رشد استفاده نموده است و به طور همزمان برای تبدیل لیگنین و قند مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت چربی تولید شده توسط اسید ضعیف استخراج شده و توسط فرایندهای هیدروژناسیون و ایزومریزاسیون برای تولید دیزل تجدیدپذیر مورد استفاده قرار گرفت.

لینک مقاله

Rate this post
برچسب‌ها
نمایش بیشتر

نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
EnglishIran
بستن
بستن