اثر متغیرهای فرمولاسیون در کارایی بتا-سیتواسترول

محققان ایرانی به یک فرمولاسیون مناسب برای استفاده از کارایی بتا-سیتواسترول به صورت پراکنده در آب با استفاده از بره موم، روغن دانه انار و گلیسرول بهنات با روش امولسیونسازی مذاب داغ دست یافتند. آنها میتوانند این ترکیب را به انواع مختلف مواد غذایی و نوشیدنیها اضافه کنند. این روش فرصت تولید طیف گستردهای از غذاهای کاربردی با بتا-سیتواسترول را فراهم میسازد که در کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی بسیار مؤثر است.
با توجه به اینکه مصرفکنندگان محصولات غذایی به دنبال غذاهای سالم هستند، تقاضا برای محصولات غنی شده و کاربردی رو به رشد است. بتا-سیتواسترول یکی از چندین فیتواسترولهایی است که ساختاری شیمیایی مشابه کلسترول دارد. بتا-سیتواسترول دارای اثرات مؤثری در کاهش کلسترول خون و لیپوپروتئین در انسان است.
بتا-سیتواسترول طیف وسیعی از فعالیتهای بیولوژیکی در داخل بدن از جمله ضد تومور، آنتیاکسیدان، ضد دیابت و ضد التهاب را شامل میشود؛ فعالیتهای صفراوی را کاهش داده و علائم پروستات را بهبود میبخشد.
بتا-سیتواسترول دارای دسترسی زیستی بسیار پایین در فرم کریستالی و بلورین است. در روغنهای خوراکی کمی محلول و در آب تقریباً نامحلول میباشد. بنابراین باید به صورت معلق یا امولسیون درآید تا در طیف وسیعتری از مواد غذایی و فرمولاسیون بر پایه آبی به کار برده شود.
محققین مطالعه حاضر که به صورت مقاله در مجله معتبر Food Chemistry انتشار یافته است، از روش سطح پاسخ برای بهینهسازی فرمولاسیون با توجه به غلظت بتا-سیتواسترول، محتوای چربی مایع و ترکیب چربی جامد استفاده کردند. فرمولاسیون با پراش اشعه ایکس (XRD ،(FTIR و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) بررسی شد.
فرمولاسیون نانوساختار حامل چربی با بره موم زنبور عسل (پروپولیس PW) به تنهایی یا ترکیبی (۱:۱ وزنی/ وزنی)، گلیسرول بهنات (GB) و روغن دانه انار (PSO) با روش امولسیونسازی مذاب داغ انجام گرفت. نتایج این فرمولاسیون نشاندهنده این بود که نانوساختار حامل چربی با محتوای چربی کمتر و محتوای مواد بالاتر، اندازه ذرات بالاتر و بازده انکپسولاسیون کمتری داشت.
علت پراکندگی اندازه ذرات و توزیع مناسب آنها دمای بالای فرایند (۸۰ درجه سانتیگراد) و روند اولتراسونیک عنوان گردید. سطح صاف ذرات کروی نانوساختار با میکروسکوپ الکترونی TEM به صورت مجزا اندازهگیری شد، که در حدود ۱۰۰ نانومتر بود که کاربرد چنین ترکیباتی را برای تولید غذاهای کاربردی تأیید کرد.
نتایج حاکی از مناسب بودن روش مورد استفاده در این تحقیق بود. با توجه به تحقیقات انجام گرفته محققین این مطالعه دریافتند که بره موم میتواند به عنوان یک ترکیب جدید در تشکیل نانوذرات لیپیدی استفاده شود. همچنین مقدار بالای بتا-سیتواسترول روغن دانه انار را برای توسعه سیستم نانوساختار حامل چربی در جذب کلسترول مناسب میسازد.